" Οι πραγματικοί αγωνιστές ξεχωρίζουν από τη χαλύβδινη θέλησή τους να παλεύουν στη σκιά και μέσα στις πιο σκληρές συνθήκες χτίζοντας καθημερινά λιθαράκι-λιθαράκι το αυριανό τους παντοδύναμο Κάστρο, το Κάστρο του Λαού, που μόνο αυτό μπορεί να τον οδηγήσει σε μάχες νικηφόρες. Σιδερένια θέληση και υπεράνθρωπη υπομονή και επιμονή είναι τα υλικά των γνήσιων λαϊκών αγωνιστών." Μίκης Θεοδωράκης

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

CATASTROIKA (ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ) ΚΑΤΑΣΤΡΟΪΚΑ ( Απο τους συντελεστές του ντοκιμαντερ χρεοκρατία - debtocracy )

Αν με το DEBTOCRACY είδαμε την κορυφή του παγόβουνου με το δεύτερο ντοκιμαντέρ των ΑΡΗ ΧΑΤΖΗΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΙΤΙΔΗ CATASTROIKA θα μπούμε σε πιο βαθιά νερά.....
Ήταν αρχές του 1989 όταν ο Γάλλος ακαδημαϊκός Ζακ Ρουπνίκ κάθισε μπροστά στον υπολογιστή του προκειμένου να ετοιμάσει μια έκθεση για την πορεία των τελευταίων οικονομικών μεταρρυθμίσεων στη Σοβιετική Ένωση του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Και ο όρος που σκαρφίστηκε για να περιγράψει τον επιθανάτιο ρόγχο μιας αυτοκρατορίας άκουγε τότε στο όνομα Καταστρόικα. Στα χρόνια του προέδρου Γιέλτσιν, όταν η Ρωσία πραγματοποιούσε ίσως το μεγαλύτερο και πιο αποτυχημένο πείραμα ιδιωτικοποιήσεων στην ιστορία της ανθρωπότητας, δημοσιογράφοι του Γκάρντιαν έδωσαν άλλο νόημα στον όρο του Ρουπνίκ. Η καταστρόικα έγινε συνώνυμο της ολοκληρωτικής διάλυσης μιας χώρας από τις δυνάμεις της αγοράς, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και της ραγδαίας επιδείνωσης του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της. Μονάδα μέτρησης της Καταστρόικα ήταν πλέον η ανεργία, η κοινωνική εξαθλίωση, η μείωση του προσδόκιμου ζωής αλλά και η δημιουργία μιας νέας κάστας ολιγαρχών που αναλαμβάνει την εξουσία της χώρας. Λίγα χρόνια αργότερα η αντίστοιχη επιχείρηση μαζικών ιδιωτικοποιήσεων στην
ενοποιημένη Γερμανία, που σήμερα παρουσιάζεται ως πρότυπο για την Ελλάδα, δημιούργησε εκατομμύρια ανέργους και ορισμένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα διαφθοράς στην ευρωπαϊκή ιστορία.

Αυτή ακριβώς η καταστρόικα έρχεται τώρα και στην Ελλάδα, την «τελευταία σοβιετική δημοκρατία της Ευρώπης», όπως αρέσκονται να την χαρακτηρίζουν οι βουλευτές και οι υπουργοί της «σοσιαλιστικής» μας κυβέρνησης. Είναι η λογική συνέπεια και συνέχεια της «χρεοκρατίας» και ως εκ τούτου η λογική συνέχεια του πρώτου μας ντοκιμαντέρ που αναζητούσε τις αιτίες που δημιούργησαν την κρίση χρέους στην Ελλάδα και ολόκληρη την ευρωπαϊκή περιφέρεια.

Η Καταστρόικα όμως δεν είναι μια ασθένεια που χτυπά μόνο όσες χώρες αλλάζουν ριζικά το οικονομικό τους σύστημα, όπως η Ρωσία, ούτε χώρες που τελούν υπό άτυπη οικονομική κατοχή. Ίσως μάλιστα οι πιο αποτυχημένες μορφές ιδιωτικοποιήσεων να συνέβησαν σε οικονομικές υπερδυνάμεις που θεωρητικά είχαν την οικονομική ισχύ να ελέγξουν τις αρνητικές επιπτώσεις.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σενάριο/Σκηνοθεσία: Άρης Χατζηστεφάνου, Κατερίνα Κιτίδη
Επιστημονική επιμέλεια: Λεωνίδας Βατικιώτης
Υπεύθυνος παραγωγής: Θάνος Τσάντας Μοντάζ: Αρης Τριανταφύλλου
Μουσική: Active Member, Ερμής Γεωργιάδης
Συντελεστές: Ιουλία Κιλέρη, Μαργαρίτα Τσώμου, Βάγια Πάντου, Χρήστος Τσικνιάς, Γρανέτα Καρατζά, Κώστας Εφήμερος
Παραγωγή: Infowar Productions
περισσότερα εδώ...http://www.catastroika.com/




Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΚΕΊΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ - του Γιώργου Κασιμάτη



1. Οι καταστροφικές συνέπειες της εφαρμογής των δανειακών συμβάσεων του Μαΐου 2010 -του «Α΄ Μνημονίου»- που διαπιστώσαμε και διακηρύξαμε εξ αρχής, γίνονται πιο απάνθρωπες και πιο καταστροφικές με το «Β΄ Μνημόνιο», το οποίο δε γνωρίζομε ακόμη στο σύνολο το περιεχόμενό του. Δεν το γνωρίζομε, γιατί η κυβέρνηση ακολουθεί, όπως και στο πρώτο, τη μέθοδο της υπόγειας διαδρομής για την παραπλάνηση και εξαπάτηση του ελληνικού λαού. Σ' αυτό το έγκλημα κατά της δημοκρατίας έχομε πάντοτε και συνεχώς, την αποφασιστική συνέργεια των ΜΜΕ.


Από το «Β΄ Μνημόνιο» ξέρομε μόνο το διαβόητο PSI, το οποίο είναι,  όχι ευνοϊκό, όπως θριαμβολογείται, αλλά, όπως αποδείχτηκε περιτράνως, άμεσα επικίνδυνο και καταστροφικό για τη Χώρα μας, αφού το κατά 51% «κούρεμα» των ομολόγων του σε ελληνικά χέρια: έφερε στο χείλος της κατάρρευσης το τραπεζικό μας σύστημα, εξάντλησε ολοκληρωτικά τα Ταμεία Κοινωνικής Ασφάλισης, των Πανεπιστημίων και άλλων νομικών πρόσωπων του ευρύτερου δημόσιου τομέα και αποδεκάτισε ή εκμηδένισε τις οικονομίες πλήθους Ελλήνων, που ως ευσυνείδητοι και πιστοί πολίτες αγόραζαν ελληνικά ομόλογα. Και όλα αυτά,  για να οδηγήσει τελικά, από τη μείωση του χρέους, που ψευδώς υποστηρίζουν οι δανειστές μας, οι κυβερνώντες   και τα όργανά τους, σε νέο, αγνώστου ακόμη ύψους, υπερδανεισμό.
Πολλοί νομίζουν ότι η δανειακή σύμβαση, που αποτελεί τον κορμό του «Β΄ Μνημονίου», έχει
ψηφιστεί από την Βουλή -και μάλιστα με τα 3/5 του συνόλου των βουλευτών, άρα είναι, αυτή τη φορά, και συνταγματικά έγκυρη! Η αλήθεια είναι ότι η Βουλή ψήφισε μόνο σχέδιο σύμβασης -πράγμα που ευτέλισε την κοινοβουλευτική αρχή κύρωσης των διεθνών συμβάσεων. Από αυτό το σχέδιο γνωρίζομε ότι: η ολοκληρωτική δέσμευση των δικαιωμάτων της εθνικής κυριαρχίας και όλων των ασυλιών του διεθνούς δικαίου επαναλαμβάνεται, η ολοκληρωτική δέσμευση του συνόλου της περιουσίας του ελληνικού κράτους διατηρείται, η υπαγωγή μας στο απάνθρωπο και εναντίον της κυριαρχίας του κράτους αγγλικό δίκαιο ενισχύεται, και το χειρότερο: τα μέτρα που επιβάλλονται είναι πολύ πιο σκληρά και απάνθρωπα από εκείνα του «Α΄ Μνημονίου». Τα μέτρα αυτά οδηγούν: το λαό σε πλήρη εξαθλίωση και σε κατάσταση πείνας, την ανεργία στο επίπεδο της εποχής του 1950, την ύφεση στα έσχατα όριά της, τον οικονομικό και κοινωνικό ιστό της Ελλάδας σε πλήρη εξάρθρωση και, τέλος, στον αφελληνισμό του συνόλου της οικονομίας και αυτής της Ελλάδας.

2. Η ΚΑΠ και η Ε.ΛΑ.Δ.Α, που ιδρύθηκαν και έδρασαν με  πρωτοβουλία και με την κατεύθυνση του Μίκη Θεοδωράκη, έθεσαν από την αρχή:

Σκοπό της δράσης τους: τη δημιουργία πανελλαδικού κινήματος ανυποχώρητης αντίστασης κατά των δεσμών που επέβαλαν στον Ελληνικό Λαό και στην Ελλάδα οι δανειστές μας,
Πρώτο στόχο: το σχηματισμό και την εδραίωση κοινής πολιτικής συνείδησης των Ελλήνων κατά του «Μνημονίου» και της πολιτικής υποδούλωσης που επιβάλλει, η οποία κοινή συνείδηση θα γεννήσει τη νέα μεγάλη και ισχυρή πολιτική παράταξη και ηγεσία του μεγάλου πανελλαδικού ΟΧΙ.
Δεύτερο στόχο: την πολιτική ανατροπή της πολιτικής υποδούλωσης του «Μνημονίου» και την απελευθέρωση της Ελλάδας από τα δεσμά του.
Από την πρώτη ημέρα της δράσης μας, είχαμε διακηρύξει την αρχή ότι:
η αντίσταση πρέπει να είναι καθαρή και άδολη και να μη συνδέεται με επιδιώξεις προσωπικών πολιτικών φιλοδοξιών και
η αντίσταση θα πρέπει να στηρίζεται σε όλους τους δημοκρατικούς  Έλληνες, ανεξάρτητα από ιδεολογικές και πολιτικές  πεποιθήσεις και εντάξεις.
3. Οι θέσεις και η στάση μας αυτή δικαιώθηκαν:

Πρώτον, η πολιτική του «Μνημονίου», όπως όλες οι πλευρές πια το ομολογούν, απέτυχε παταγωδώς και η Ελλάδα οδηγήθηκε, με τη συνέργεια των κυβερνήσεών μας, στην πραγματική χρεοκοπία.

Δεύτερον, παρά την αποτυχία, που ομολογούν και οι ίδιοι οι δανειστές μας, εξακολουθούν την ίδια και σκληρότερη πολιτική επιβολής απάνθρωπων μέτρων και συνέχισης του επαχθούς υπερδανεισμού, δείχνοντας πια ολοφάνερα τη βουλιμία τους να πάρουν όλες τις πηγές πλούτου την χώρας και την τελευταία σταγόνα ζωής του ελληνικού λαού.

Τρίτον, η σημαντικότερη δικαίωση της πολιτικής μας στάσης της καθαρής και άδολης αντίστασης είναι ότι στη μεγάλη πλειοψηφία του λαού σχηματίστηκε η άρνηση, η απέχθεια, η αγανάκτηση και η οργή κατά των «Μνημονίων»  και κατά της πολιτικής στήριξης τους. Άρχισε σε μεγάλη κλίκα να σχηματίζεται η κοινή αντιμνημονιακή συνείδηση. Σ' αυτό η συμβολή μας είναι πολύ μεγάλη.

Τέταρτον, η  κοινή αντιμνημονιακή συνείδηση δεν εδραιώθηκε ακόμη σε βαθμό που να μπορεί να παραγάγει αντίστοιχη ισχυρή πολιτική. Ένα μεγάλο μέρος του λαού είναι ακόμη σε στάση αναμονής.

Πέμπτον, οι προσωπικές φιλοδοξίες,  οι κομματικές επιδιώξεις των αντιμνημονιακών κομμάτων και παρατάξεων, η ανιστόρητη ανυπομονησία και γενικά η άγνοια και η αδυναμία διάγνωσης της ιστορικής πορείας της κρίσης έγιναν αιτία συμπεριφορών και δραστηριοτήτων που παρεμπόδισαν τόσο τη διεύρυνση και εδραίωση της κοινής πολιτικής συνείδησης κατά του «Μνημονίου», όσο και το σχηματισμό ενιαίας πολιτικής δύναμης κατά του «Μνημονίου».

4. Με βάση τις παραπάνω εμπειρίες, όλες μας οι προσπάθειες τόσο πριν και εν όψει των εκλογών, όσο και μετά τις εκλογές πρέπει να έχουν, ως ελάχιστο αντικείμενο,  τις ακόλουθες βάσεις:
Τη ριζοσπαστική αντιμνημονιακή θέση,  η οποία συνίσταται: στη στάση πληρωμών με στόχο την ποσοτική αναγωγή του χρέους στο μη επαχθές ύψος (στο ύψος που δε θέτει σε κίνδυνο τις βασικές ανάγκες του ελληνικού λαού και την κυριαρχία του κράτους) και στην αναδιάρθρωση των όρων του με νόμιμους και μη επαχθείς όρους, πάντοτε στο πλαίσιο του δημόσιου διεθνούς δικαίου και στη βάση των αρχών του (και όχι στη βάση των κανόνων του ΔΝΤ, που έχουν κριθεί αντίθετοι στο διεθνές δίκαιο). Κάθε άλλη πολιτική, εναντίον των άρχων του διεθνούς δικαίου, είναι σήμερα για την Ελλάδα, ουτοπία.
Την απόκρουση κάθε πολιτικής αναδιαπραγμάτευσης στη βάση του ενός ή και των δύο Μνημονίων. Ριζοσπαστική αντιμνημονιακή θέση σημαίνει: Απόκρουση κάθε πολιτικής που υπόσχεται αναδιαπραγμάτευση όρων του δανεισμού, χωρίς ολοκληρωτική καταγγελία των δανειακών συμβάσεων.  Πρέπει να συνειδητοποιηθεί ότι οποιασδήποτε έκτασης διαπραγμάτευση των όρων στη βάση αποδοχής των «Μνημονίων» είναι ουτοπία ή φενάκη συμβιβασμού και δεν μπορεί να βοηθήσει σε τίποτα. Σύμφωνα με τη βάση των δανειακών συμβάσεων που υπέγραψαν και αποδέχτηκαν οι κυβερνήσεις μας, η Ελλάδα θα μείνει στα δεσμά υποτέλειας, αν δεν καταγγελθούν. Επομένως, και τα κόμματα που υποστηρίζουν σήμερα ότι θα διαπραγματευτούν με νέους όρους το δανεισμό των «Μνημονίων», έχουν συμβιβαστεί στη βάση της υποτέλειας και δε λένε ολόκληρη την αλήθεια.
Την αναγκαία η ενημέρωση του λαού σε ό,τι αφορά στα ακόλουθα ζητήματα:
(α)  Η στάση πληρωμών και η αναδιάρθρωση ποσού και όρων του χρέους είναι νομικά και πολιτικά εφικτή. Την προβλέπει το διεθνές δίκαιο και υπάρχει πλούσια διεθνής πρακτική. Σε οποιοδήποτε στάδιο εφαρμογής και αν βρίσκονται οι δανειακές συμβάσεις, ανατρέπονται. Σε παράνομες και επαχθείς βάσεις δεν αναγνωρίζονται τετελεσμένα. Όλα αυτά τα αποκρύπτουν τα μεγάλα ΜΜΕ και οι κυβερνώντες. Όλα δε τα εντέχνως διαδιδόμενα ότι: όσα δανειζόμαστε πρέπει και να πληρώνομε και όποιους όρους και να υπογράψομε πρέπει και να τηρούμε,  είναι ψεύδη απάτης. Είναι αβάσιμα σύμφωνα και με το διεθνές και με το ευρωπαϊκό δίκαιο. Γι' αυτό προσπαθούν να τα «περάσουν» με το αγγλικό δίκαιο, το οποίο όμως δεν μπορεί, για τα κράτη, να υπερισχύσει του ευρωπαϊκού και του διεθνούς δικαίου.
 (β) Με αυτή τη στάση πληρωμών που προτείνομε δε συνδέεται ούτε με την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, ούτε με την έξοδο από το ευρώ ή την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι απειλές που εκτοξεύονται καθημερινά από το μνημονιακό στρατόπεδο, από τα μεγάλα ΜΜΕ και από ανεύθυνα ύ υποταγμένα πρόσωπα και όργανα των δανειστών, ότι δήθεν η στάση πληρωμών θα έχει αυτές τις συνέπειες της καταστροφής,  είναι εκβιαστικά ψεύδη.
(δ) Είναι απάτη να καλλιεργείται εντέχνως και πλάνη να πιστεύομε ότι η μόνη πηγή χρημάτων και «βοήθειας» είναι το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, οικονομική και εθνική, δεν αποτελεί αδιανόητο δικαίωμα, αλλά εθνική, απόλυτα ρεαλιστική υποχρέωση της πολιτικής μας ηγεσίας. Κάθε μονοδιάστατη πολιτική, όπως αυτή σήμερα, είναι πολιτική υποτέλειας και αντίθετη στο πνεύμα της εθνικής κυριαρχίας και της δημοκρατίας, που εγγυώνται το Σύνταγμα και το διεθνές δίκαιο.
5. Αυτές όλες τις θέσεις μας θα πρέπει να τηρήσομε ως κόρην οφθαλμού. Δεν έχομε το δικαίωμα να τις εγκαταλείψομε, ούτε να νοθεύσομε την καθαρή μας θέση για αντίσταση όλων των Ελλήνων με κινήσεις που κρύβουν προσωπικές φιλοδοξίες ή ιδεολογικές και πολιτικές προτιμήσεις.

Θύματα στη σημερινή κρίση είναι όλα τα στρώματα του Ελληνικού Λαού. Κανείς δε μένει απέξω. Και τούτο γιατί επιδιώκεται η εξάρθρωση όλων των ελληνικών παραγωγικών δυνάμεων και όλων των στρώματων της ελληνικής κοινωνίας με ολοκληρωτικό αφελληνισμό της Ελλάδας.

Ο Ελληνικός Λαός το αντελήφθη. Γι' αυτό οι Έλληνες Πολίτες σήμερα μας δείχνουν με το δάχτυλο ως στόχο αντίστασης τη δανειακή πολιτική του ΔΝΤ και της γερμανικής κυβέρνησης, που ενσωματώνουν τα «Μνημόνια». Τώρα άρχισαν και μας το δείχνουν σαφώς και οι λαοί της Ευρώπης.

Θα πρέπει να μάθομε πολλά για τα νέα κέντρα εξουσίας του σημερινού χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, για τις πολιτικές και οικονομικές επιδιώξεις του και για το ρόλο που φόρτωσαν στην Ελλάδα με στόχο την Ευρώπη. Θα πρέπει να καταλάβομε πού την οδηγούν. Θα πρέπει να πληροφορηθούμε την κατάσταση, να δούμε την τραγωδία και να αφουγκρασθούμε τους στεναγμούς των φτωχών  λαών που είναι θύματα του ΔΝΤ. Πρώτα από όλα, όμως, έχομε υποχρέωση να δούμε και να κατανοήσομε την κατεύθυνση που μας δείχνουν ο λαός μας και οι λαοί της Ευρώπης.

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

ΤΟ ΑΥΓΟ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ. ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΚΚΟΛΑΦΘΗΚΕ ;;; - του Όθωνα Ιακωβίδη



ΤΟ ΑΥΓΟ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ. ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΚΚΟΛΑΦΘΗΚΕ ;;; - του Όθωνα Ιακωβίδη

Βλέποντας τις τελευταίες μέρες τη θεαματική άνοδο της "Χρυσής Αυγής" στις δημοσκοπήσεις, δυό βδομάδες από τις εκλογές,  είπα να ιδώ τί ακριβώς  λέει το κόμμα των Εθνικιστών «Λαϊκός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή» και έλκει τόσο δυνατά ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας μας και μάλιστα κυρίως νέους.


Αρχικά, είπα, για να πάρω μία πρώτη ιδέα, ν' ακούσω (σε ένα 10λεπτο βίντεο) τον αρχηγό του.  Τί το ήθελα ; Έφαγα μία δυνατή μπουνιά στο στομάχι, καθώς τον άκουσα να λέει, ακριβώς τα ίδια με αυτά που συμπεραίνουν, λένε και γράφουν όλοι οι αντικαθεστωτικοί δημοκρατικοί και αριστερόστροφοι αρθρογράφοι στα blog (μαζί κι εγώ) τα τελευταία χρόνια, αναλύοντας τα αίτια της καταστροφικής πορείας μας προς την ένδεια της κοινωνίας μας και την εγκληματική πτώχευση του κράτους μας !!!

Υποχρεωτικά, άρχισα να ψάχνω βαθύτερα. Μπήκα στην ιστοσελίδα τους και διάβασα με προσοχή τις θέσεις τους. Με έπιασε κρίση ταυτότητας, καθώς άρχισα να αναρωτιέμαι μήπως είμαι χρυσαυγίτης, χωρίς να το ξέρω!


Ευτυχώς, σύντομα αντιλήφθηκα τη διαφορά μεταξύ των δικών μου/μας  απόψεων και του Εθνικιστικού (Ναζιστικού) κόμματος της "Χρυσής Αυγής".
Η διαφορά, είναι δυσδιάκριτη, αλλά τεράστια, καθώς ή φαιομέλανη πραγματικότητα κρύβεται κάτω
από μία καθαρή και κρυστάλλινη επιφάνεια, όπου λαμπυρίζουν, τόσο η ρεαλιστική ανάλυση των αιτίων της καταστροφής μας, όσο και όλα τα κοινωνικά προτάγματα της Αριστεράς και του σοσιαλισμού (όπως η κοινωνική δικαιοσύνη και η αξιοκρατία, η ισότητα ευκαιριών, η αλληλεγγύη, η ισονομία, η οικονομικά αταξική κοινωνία, κλπ).


Το ότι η διαφορά μεταξύ της (κατατεθημένης στις διακηρύξεις τους) ιδεολογίας  της "Χρυσής Αυγής" και ενός δημοκρατικού (και μάλιστα αριστερού) κόμματος είναι δυσδιάκριτη, πέραν του ότι αποτελεί τον μεγάλο κίνδυνο για την παγίδευση χιλιάδων πολιτών στα πλοκάμια του τέρατος που καραδοκεί κάτω από την αστραφτερή επιφάνεια, οφείλεται στην πλήρη και επιμελημένη απουσία της γενεσιουργού αιτίας αυτής της ιδεολογίας. Βρίσκεται στην απουσία της αναφοράς  "ποια είναι η κινητήριος δύναμη", "ο λόγος ύπαρξης" και "ο τρόπος εφαρμογής" της ιδεολογίας αυτής στην κοινωνία.


Σημεία, για τα οποία δεν γίνεται καμία αναφορά στην "ταυτότητα" και στις "θέσεις" το κόμματος αυτού, όπως παρουσιάζονται επίσημα στην ιστοσελίδα του.
Είναι, όμως, τα σημεία που χωρίς αυτά δεν υπάρχει καμία διαφορά με την ταυτότητα και τις θέσεις ενός καθαρά σοσιαλιστικού κόμματος.


Το ότι αυτά τα σημεία δεν φωτίζονται δεόντως ώστε να ξεκαθαρίσουν την εικόνα (και τη διαφορά) μεταξύ του "σοσιαλισμού" και του "εθνικο-σοσιαλισμού", που προτείνει η Χρυσή Αυγή, είναι, τουλάχιστον ύποπτο, για να μη πώ απάτη.


Το κύριο, λοιπόν, στοιχείο (που δεν αναφέρεται) είναι αυτό που κλείνει η λέξη "εθνικισμός", "Nationalism", (προφέρεται στα Γερμανικά "Νατσιοναλίσμ" από την οποία παράγεται και το συντετμημένο "Νατσί" ή "Ναζί").

Αυτή η μία λέξη, κρύβει στην έννοιά της όλη την ζωώδη καταστροφικότητα αυτής της ιδεολογίας, που βασίζει την επικράτησή της στη βία. Αυτήν που αντίκρυσε και έζησε η ανθρωπότητα από την απόπειρα της αντιπροσωπευτικής και  υποδειγματικής εφαρμογής αυτής της ιδεολογίας, από τον Χίτλερ και το Ναζιστικό κόμμα της Γερμανίας. Μίας ιδεολογίας που αιματοκύλισε όλη την υφήλιο και έσπειρε την απόλυτη δυστυχία σε εκατομμύρια ανθρώπους με τη διατεταγμένη εγκληματικότητα που πήγασε από αυτήν και τις παράλληλες συμπληρωματικές ιδεολογίες του Φασισμού, του Ρατσισμού, του απολυταρχισμού και του μιλιταρισμού.


Όταν έπεσε και η τελευταία τουφεκιά αυτού του καταστροφικού πολέμου, η παγκόσμια κοινότητα πίστεψε ότι το τέρας σκοτώθηκε, οριστικά.


Όμως, δεν ήταν έτσι, γιατί οι ιδέες, καλές ή κακές, δεν σκοτώνονται. Μπορεί να αδρανοποιούνται, αλλά δεν εξαφανίζονται. Το αυγό του φιδιού, λοιπόν, (όπως συνηθίζεται να αποκαλείται ο Ναζισμός/Φασισμός) φαίνεται ότι επωάσθηκε (και στη χώρα μας) αρκούντως, στο χρονικό αυτό διάστημα της μεταπολίτευσης, και σήμερα σπάει το τσόφλι και δείχνει το   κεφάλι του νέου φιδιού, με τις μαύρες φολίδες και τα κόκκινα μάτια, που θέλει να πεταχτεί από μέσα.


Όμως, πρέπει να δούμε, πού και πώς εκκολάφθηκε το αυγό αυτού του τέρατος που άρχισε πάλι να σέρνεται στους δρόμους και στις πλατείες του τόπου μας, να μπαίνει σε ψυχές και μυαλά της κοινωνίας. Όχι για να το καταγράψουμε ιστορικά, αλλά για να αποφύγουμε τον καταστροφικό πολλαπλασιασμό της εκκόλαψης αυτής.


Το "αυγό" αυτό, για να επωασθεί, χρειάζεται ένα κατάλληλο κοινωνικό περιβάλλον που δημιουργεί την κατάλληλη θερμοκρασία για την εκκόλαψη αυτή.
Το περιβάλλον αυτό δημιουργείται όταν ή εκεί που βασιλεύει η ανασφάλεια, η αναξιοκρατία, η διαφθορά, η αδικία, ο εξευτελισμός του πολίτη και η ταπείνωση της ιστορίας του έθνους του, η αδυναμία της κοινωνίας να λειτουργήσει με τη δέουσα τάξη, η πνιγηρή ανέχεια και η υποτέλεια του μή έχοντος στον έχοντα. Με άλλα λόγια, εκεί που δεν λειτουργεί μία κραταιά Δημοκρατία.
Εκεί, τα προτάγματα της κοινωνικής δικαιοσύνης που ενυπάρχουν στο κομμάτι του σοσιαλισμού (που αποτελεί το "έτερο ήμισυ" της ταυτότητας του ΕθνικοΣοσιαλισμού - Nationalsozialismus -) διεγείρουν τα υψηλότερα κοινωνικά συναισθήματα του ατόμου και κατακτούν τις ψυχές.


Το άλλο μισό της προσωπικότητάς του, το τερατώδες της βίας, δεν εμφανίζεται. Ή, για να είμαστε πιό ακριβείς, εμφανίζεται μέχρι τον βαθμό που η βία  μπορεί να δικαιολογηθεί όταν εξυπηρετεί έναν ανθρωπιστικό σκοπό (π.χ όταν δέρνω αυτόν που πάει να σε κλέψει).


Η βία, σε όλη της την έκταση και θηριωδία, θα αναδυθεί όταν έρθει η ώρα. Όταν η ηγεσία θα κρίνει ότι έχει στα χέρια της την "κρίσιμη μάζα", με τη βία της οποίας μπορεί να επιβάλλει σ' όλη την κοινωνία την κυριαρχία της.  Τότε το τέρας θα πάρει την κανονική μορφή του και θα δείξει τα απαίσια δόντια του.


Καταγράφοντας, προηγουμένως, τα χαρακτηριστικά  που χρειάζεται να έχει το περιβάλλον για να επωασθεί το αυγό του φιδιού, συνειδητοποιώ ότι περιγράφω ακριβώς το κοινωνικό περιβάλλον που δημιούργησε, όλα τα χρόνια της "μεταπολίτευσης" το καθεστώς πολιτικό σύστημα της χώρας μας, εξ αιτίας του "βαθέως κράτους" που συνέθεσε η κομματοκρατία, οριζόμενη ως "η πολιτική νοοτροπία και πρακτική που προτάσσει πάντοτε το κομματικό συμφέρον από το κοινωνικό όφελος".


Η ύπουλη οικογενειοκρατούμενη Ολιγαρχία που γεννήθηκε από αυτή τη νοοτροπία και παρόπλισε τη Δημοκρατία προκειμένου να λεηλατεί ατιμωρητί τον εθνικό μας πλούτο, αποτέλεσε το καλύτερο εκκολαπτήριο του σύγχρονου Ναζισμού και Φασισμού, στη χώρα μας.


Το γεγονός αυτό, είναι ένα ακόμη ειδεχθές έγκλημα, του καθεστώτος πολιτικού συστήματος, δίπλα στο άλλο, της πτώχευσης.


Αυτή η Ολιγαρχία, κατάντησε τη Δημοκρατία να  βρίσκεται υπόλογη στη Δικτατορία των γελοίων συνταγματαρχών (αντιπροσωπευτικό παράδειγμα φασισμού), καθώς, συγκρίνοντας τα αποτελέσματα των δύο περιόδων, σε σημαντικούς τομείς (Οικονομία, ασφάλεια του πολίτη και της χώρας και άλλα που καλύτερα να μη τα αναφέρω) βρίσκουμε τη "Δημοκρατία" να βρίσκεται πολύ πίσω !!!!!

Εδώ, στο σημείο αυτό, είμαι υποχρεωμένος, υπερασπιζόμενος τη Δημοκρατία, να φωνάξω (αν και αποτελώ φωνή βοώντος εν τη ερήμω) ότι, επειδή ακριβώς δεν έχουμε Δημοκρατία, αλλά μία στυγνή οικονομική και πολιτική Ολιγαρχία, που έχει παροπλίσει αριστουργηματικά τη Δημοκρατία, αυτή η σύγκριση είναι πλαστή. Δηλαδή δεν φταίει η Δημοκρατία για την κατάντια μας (όπως ισχυρίζονται οι εχθροί της) αλλά η Ολιγαρχία, που έχει λεηλατήσει (υπό τον μανδύα της Δημοκρατίας) τον πλούτο της χώρας, έμψυχο και άψυχο.


Αυτή η τραγική σύγκριση και μόνο, (που γίνεται από πολλούς πολίτες, που δεν έχουν αντιλήφθεί τον παροπλισμό της Δημοκρατίας) δίνει αέρα στα πανιά των εθνικιστών που, κάνοντας δυό-τρείς απλές πράξεις αλληλεγγύης προς τους πληγόμενους πολίτες,(που το κράτος της Ολιγαρχίας, με την παροιμιώδη κρατική ανικανότητα, είναι ανίκανο να σκεφτεί και να εκτελέσει), έχει αποκτήσει (και δικαίως) αρχικά τη συμπάθεια και μετά την πολιτική υποστήριξή τους.


Το έργο έχει παιχθεί παλαιότερα και ήδη άρχισε να ξαναπαίζεται.
Η "νύχτα των κρυστάλλων" και η "νύχτα των μεγάλων μαχαιριών" είναι γεγονότα που έρχονται από το πρόσφατο παρελθόν για να ξανασκιάσουν την κοινωνία, καθώς το φίδι έσπασε το αυγό του και σέρνεται επάνω στα χνάρια που γνωρίζει καλά, καθώς οδηγείται από το DNA του.


Οι επικρατούσες σήμερα συνθήκες στην Ελληνική κοινωνία έχουν πολύ μεγάλες ομοιότητες με τις συνθήκες που επικρατούσαν στη Γερμανική κοινωνία μετά τον Α' ΠΠ, όταν γεννήθηκε το τέρας.


Η φτώχεια, η εθνική ταπείνωση που επέβαλαν τότε οι νικητές, σε συνδυασμό με την τρωθείσα υπερηφάνεια ενός δημιουργικού λαού, γέννησαν τον Ναζισμό που, με την ταυτόχρονη γέννηση του Φασισμού (στην Ιταλία) αιματοκύλισαν, όλο τον κόσμο.


Το φαινόμενο, μόνο με μία κραταιά Δημοκρατία, που επιβάλλει την Αξιοκρατία, τη Δικαιοσύνη, την Ασφάλεια, την Αλληλεγγύη και τη δημιουργικότητα, που όλα αυτά μαζί δημιουργούν την εθνική και ατομική υπερηφάνεια (χωρίς εθνικιστικούς κομπασμούς),  μπορεί να εξαφανίσει το άκρως επικίνδυνο φαινόμενο της αναζωπύρωσης του Ναζισμού/Φασισμού.


Γι' αυτή τη Δημοκρατία πρέπει να δουλέψουμε όλοι και το πρώτο βήμα που πρέπει να γίνει, προς αυτή την κατεύθυνση, είναι η δραπέτευσή μας από τη θανατερή αιχμαλωσία του Μνημονίου, που έχει επιβληθεί από τις δυνάμεις αυτής της Ολιγαρχίας, που θηλάζουν τον φασιστικό Ναζισμό.


Οι επικείμενες εκλογές, προσφέρουν μία πολύ καλή ευκαιρία.

ΓΙΑΤΙ ΠΥΡΡΟ ΔΗΜΑ; - της Ιωάννας Κολοβού

ΓΙΑΤΙ ΠΥΡΡΟ ΔΗΜΑ; - της Ιωάννας Κολοβού

Από ημέρες τώρα ακουγόταν ότι κάποιο μεγάλο όνομα προετοίμαζε ως υποψήφιο- έκπληξη για την πρώτη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Οι περισσότεροι δεν φαντάζονταν πόσο μεγάλο θα ήταν. Κι όμως, ο θρυλικός Ολυμπιονίκης που μας γέμισε ανείπωτη χαρά και υπερηφάνεια όταν σήκωσε στους ώμους του όλη την Ελλάδα, χαρίζοντάς της το Χρυσό Ολυμπιακό Μετάλλιο της Άρσης Βαρών, δέχτηκε τον εξευτελισμό του να σηκώνει τα βάρη ενός κόμματος που βύθισε την Ελλάδα στη φτώχεια και την ύστατη ταπείνωση. Γιατί Πύρρο Δήμα; Σε θυμάμαι να κάθεσαι «κάτω απ' τη μπάρα» και να φωνάζεις «Για την Ελλάδα!» την ώρα που σήκωνες την πατρίδα στα ουράνια. Σε θυμάμαι σε συνεντεύξεις αμέσως μετά τη νίκη σου, ένα σεμνό χαμογελαστό ολιγόλογο παιδί να μας διηγείσαι τα παιδικά σου χρόνια, τη επίπονη πορεία σου με θυσίες και αγώνα.

 Γιατί Πύρρο Δήμα δέχτηκε να παίξεις στο βρώμικο παιγνίδι των επικοινωνιολόγων; Γιατί δέχτηκες να είσαι κι εσύ ένα από τα πιόνια που θα παίξουν στην τελική παρτίδα των εκλογών; Ένα από τα
πιόνια, τίποτε άλλο. Το άλλο πιόνι είναι η σύλληψη του Γιώργου Κουρή που οδηγήθηκε με χειροπέδες στον ανακριτή. Οποία υποκρισία, η Δικαιοσύνη μετά από χρόνια επιτέλους άνοιξε τα μάτια της και είδε! Οι απλήρωτοι εδώ και ένα χρόνο εργαζόμενοι του ALTER παρακολουθούσαν την κωμωδία αποκαμωμένοι από τον επί μήνες ατελέσφορο αγώνα τους. Έτερο πιόνι ο Μάκης Ψωμιάδης! Ο οποίος εκδίδεται πλέον από τα Σκόπια στην Ελλάδα! Οποία σύμπτωση! ¨Όπως ακριβώς η σύμπτωση της σύλληψης του Άκη! Η Ελλάδα βοούσε, στα δημοσιογραφικά γραφεία γνωρίζαμε χαρτί και καλαμάρι τι ακριβώς συνέβαινε, και ξαφνικά η Δικαιοσύνη είδε το φως της και πάλι! Μέσα σε όλο αυτό το βόθρο που όζει, έρχεται και διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος να λάβει μέρος. Χωρίς αιδώ αναπαράγει το γνωστό εκλογικό δίλημμα-παγίδα: «Το ιστορικό διακύβευμα για τη χώρα μας, μεταξύ της επίπονης προσπάθειας ανασυγκρότησης της οικονομίας εντός της ζώνης του ευρώ και της άτακτης οπισθοδρόμησης που θα την οδηγούσε δεκαετίες πίσω, παραμένει και σήμερα δύο χρόνια μετά το πρώτο Μνημόνιο ». Ω ναι, το πρώτο Μνημόνιο παραμένει το ιστορικό διακύβευμα! Και... προειδοποιεί ότι « αν μετά τις εκλογές τεθεί εν αμφιβόλω η βούληση της νέας κυβέρνησης και της κοινωνίας να εφαρμοστεί το πρόγραμμα, η χώρα κινδυνεύει να περιέλθει γρήγορα σε κατάσταση ιδιαίτερα δυσχερή». Με άλλα λόγια μας απειλεί. Πύρρο Δήμα, στο όνομα της Ελλάδας, στο όνομα των Ελλήνων που με δάκρυα χαράς σε λάτρεψαν σαν θεό, φύγε από αυτή τη σφηκοφωλιά που σε εμπλέκουν. Μην αμαυρώνεις τα μετάλλιά σου. Θυμήσου τον Δημήτρη Χριστούλα που αυτοκτόνησε «Για την Ελλάδα» θυμήσου «τα παιδιά με τα πρησμένα πόδια που τους φώναζαν αλήτες» και που τρώνε τα χημικά στις πλατείες. Φύγε όσο είναι καιρός και ενώσου με αυτούς. Φύγε, για τα τέσσερα παιδιά σου που τα επικαλέστηκες όταν δέχτηκες. Φύγε, πριν ο εξευτελισμός σου «γίνει τέλειος» Φύγε, Πύρρο Δήμα και θα είμαστε και πάλι όλοι μαζί σου.

Τρίτη 24 Απριλίου 2012

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ: ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 6ης ΜΑΪΟΥ - του Γιώργου Σγούρδου


ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ: ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 6ης ΜΑΪΟΥ - του Γιώργου Σγούρδου

Έλληνες της Διασποράς : πολίτες περιορισμένης ευθύνης;
Δυστυχώς, εμείς που πήραμε τον δρόμο της ξενιτιάς, δεν είναι δυνατό να ψηφίσουμε στον τόπο διαμονής μας. Μάλιστα, πολλοί από μας έφυγαν πρόσφατα από την πατρίδα και βρίσκονται προσωρινά στο εξωτερικό, με τις οικογένειές τους να τους περιμένουν στην Ελλάδα. Κι όμως, το δήθεν δημοκρατικό πολιτικό μας σύστημα δεν προβλέπει την συμμετοχή μας στις εκλογές, παρά μόνο εάν μεταβούμε στην Ελλάδα.

Η δικαιοσύνη είναι τυφλή (πρωτοδίκως, τουλάχιστον)

Αξίζει να σημειωθεί πως, από τα 33 κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, μόνον η Ελλάδα, η Αλβανία, το Αζερμπαϊτζάν και η Αρμενία συγκαταλέγονται στις χώρες που δεν παρέχουν καμία δυνατότητα στους ομογενείς τους να ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα στον τόπο διαμονής τους. Μάλιστα, πρωτόδικη απόφαση του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Ιούλιος 2010) καταδίκασε το ελληνικό κράτος επειδή δεν δίνει την δυνατότητα άσκησης του εκλογικού δικαιώματος στους
Έλληνες στο εξωτερικό. Αυτό έγινε μετά από προσφυγή στο Δ.Α.Δ. δύο Ελλήνων που επιθυμούσαν να ψηφίσουν στο Στρασβούργο όπου διέμεναν μόνιμα, στις εκλογές του 2007. Στην ίδια απόφαση υπογραμμιζόταν ότι οι ελληνικές αρχές δεν κατάφεραν να υλοποιήσουν την εντολή που έδωσε το Σύνταγμα στον νομοθέτη, να καθορίσει τις προϋποθέσεις για την άσκηση του δικαιώματος του εκλέγειν στους απόδημους Έλληνες. Επίσης αναφερόταν ότι η ντε φάκτο υποχρέωση που επιβάλλεται στους Έλληνες ομογενείς να ταξιδέψουν στην Ελλάδα για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, συνιστά διάκριση σε σχέση με τους άλλους Έλληνες, τους επιβαρύνει με υψηλά έξοδα και διαταράσσει την επαγγελματική και οικογενειακή τους ζωή. Ύστερα από αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης, το θέμα επανεξετάστηκε... Μαντέψτε τί συνέβη! Η Ολομέλεια του Δικαστηρίου, ακυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση του, αποφάσισε τελεσίδικα (τον περασμένο Μάρτιο), ότι η επί τριακονταετία απροθυμία των ελληνικών αρχών να επιτρέψουν στους Απόδημους Έλληνες να ψηφίζουν στον τόπο εργασίας και διαμονής τους, δεν συνιστά παραβίαση του δικαιώματος συμμετοχής σε ελεύθερες εκλογές... Πιάσ' τ' αυγό και κούρεφ' το, που έλεγε και η συγχωρεμένη η γιαγιά μου...

Καθώς έτσι έχουν τα πράγματα, ως Έλληνες και υπεύθυνοι πολίτες που νοιαζόμαστε για την πατρίδα μας, έχουμε χρέος να πάμε στην Ελλάδα και να ψηφίσουμε στις Εθνικές Εκλογές της 6ης Μαΐου 2012.


Εκλογές: σε αφήνω να παίζεις, αρκεί να κερδίζω πάντα εγώ

Οι εκλογές είναι η μοναδική διαδικασία της κατ' επίφαση δημοκρατίας μας που προβλέπει την συμμετοχή του λαού. Βεβαίως, η παρτίδα είναι στημένη. Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι φτιαγμένοι από εκείνους -τους δύο- που εναλλάσσονται εδώ και δεκαετίες στην εξουσία και δεν επιθυμούν ανατροπές. Κάνουν εκλογές επειδή πιστεύουν πως θα τις κερδίσουν. Ειδάλλως, δεν θα προκηρύσσονταν πρόωρες εκλογές -αυτό είναι προφανές. Το Σύστημα διαθέτει πολλά όπλα για να φέρει εις πέρας το σχέδιό του. Ας αναφέρουμε μερικά μόνο από αυτά. Γνωρίζουμε πως ο εκλογικός νόμος, δίνοντας bonus 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, επιτρέπει στα δύο πρώην "μεγάλα" κόμματα να συγκυβερνήσουν ακόμα και με χαμηλά ποσοστά. Σαμαράς-Βενιζέλος μιλούν για αυτοδυναμία, όμως δε μπορούν να κρύψουν τον ...έρωτά τους (με την εξουσία), αδιαφορώντας για το τίμημα (την υποδούλωσή μας). Επίσης, όσοι παρακολουθούμε στοιχειωδώς την επικαιρότητα και τις διάφορες πολιτικές αναλύσεις των «ειδικών», διαπιστώνουμε ότι τα ΜΜΕ ενεργούν συντονισμένα ως φερέφωνα της τρόικας και της κατοχικής -μη εκλεγμένης από το λαό, υπενθυμίζω- κυβέρνησης Παπαδήμου, παραπληροφορούν και διχάζουν τον λαό, νοθεύοντας ουσιαστικά το εκλογικό αποτέλεσμα. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, δημιουργούνται στο "παρά πέντε" διάφορα πολιτικά μαγαζάκια που βγάζουν στις βιτρίνες τους ψευτο-αντιμνημονιακή πραμάτεια, για να απορροφήσουν, κατά το δυνατόν χωρίς κραδασμούς για το Σύστημα, την οργή και αηδία της μεγάλης πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος προς τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Κάποια από αυτά τα μαγαζάκια ονειρεύονται μάλιστα συμμετοχή σε μελλοντική κυβέρνηση... Τα πράγματα είναι λοιπόν πολύ σοβαρά. Ας μην δώσουμε λευκή επιταγή στους φαύλους. Είναι χρέος μας να εκφραστούμε στην κάλπη αυτές τις κρίσιμες ώρες για την πατρίδα μας.

Γιατί να πάω να ψηφίσω - το αληθινό δίλημμα

Μεταξύ άλλων, τα ψηφισθέντα Μνημόνια και όλα τα παρελκόμενα αποτελούν ουσιαστικά (όπως λέει χαρακτηριστικά ο Μίκης Θεοδωράκης) εθελούσια παράδοση -χωρίς στρατιωτική ήττα- της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας. Επιθυμούμε, άραγε, την συνέχιση και εδραίωση της υποδούλωσης της πατρίδας μας στα διεθνή κερδοσκοπικά συμφέροντα, μέσω των φαύλων πολιτικών και των τεχνοκρατών που διορίζει -εντελώς απροκάλυπτα- η τρόικα; Ή μήπως θέλουμε να παλέψουμε για μια πατρίδα ανεξάρτητη, περήφανη, που θα νοιάζεται πάνω απ' όλα για τον ελληνικό λαό και όχι αποκλειστικά (όπως αποδεικνύεται ως τώρα) για την εξυπηρέτηση του χρέους (δηλαδή των κερδοσκόπων); Είναι Χρέος μας να δώσουμε αυτή τη μάχη για την ελευθερία των συμπατριωτών μας που φορτώθηκαν άδικα το κόστος της ασυδοσίας και ατιμωρησίας μιας άθλιας πολιτικής ελίτ (που γέννησε την πολιτική κρίση -την αφετηρία του κακού στην Ελλάδα). Το κόστος αυτό επιβαρύνθηκε από την οικονομική κρίση που μόνο ελληνική δεν είναι. Η απάντηση δείχνει -και είναι- απλή, για όποιον βάζει πάνω απ' όλα το συμφέρον της πατρίδας. Τα πράγματα περιπλέκονται καθώς περνάμε στο επόμενο στάδιο, στο στάδιο της εφαρμογής της πατριωτικής πολιτικής που ψηφίσαμε.

Λέω λοιπόν «ΌΧΙ» στην πολιτική των μνημονίων. Και μετά;...

Ο δρόμος προς την έξοδο από την πολυεπίπεδη (πολιτική-οικονομική-κοινωνική) κρίση δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, σε καμιά περίπτωση. Θα εξαρτηθεί εν πολλοίς και από τις διεθνείς ισορροπίες που θα διαμορφωθούν προσεχώς (εν αναμονή των εκλογών στη Γαλλία, κλπ), κυρίως όμως θα εξαρτηθεί από το αν αποκτήσουμε, επιτέλους, πατριωτική κυβέρνηση που θα εμπνέει σεβασμό: στους Έλληνες και στους ξένους. Μια αληθινά ελληνική κυβέρνηση, που θα εκφράζει δηλαδή την μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας και θα υπερασπίζεται το συμφέρον των Ελλήνων (αντίθετα από τους σημερινούς απαξιωμένους πολιτικούς, που δήθεν «διαπραγματεύονται» στα διεθνή fora, μα στην πραγματικότητα είναι απλώς καρπαζοεισπράκτορες, οσφυοκάμπτες-υποτακτικοί των "οικονομικών δολοφόνων" τύπου Τόμσεν και Ράιχενμπαχ), μια κυβέρνηση που θα μπορεί να έχει λόγο σεβαστό μέσα και έξω, που θα καταφέρει να εμπνεύσει ξανά τον λαό, που θα μπορεί να παράγει έργο με την ενεργό συμμετοχή και συναίνεση του λαού. Δύσκολο; Ναι. Εφικτό; Δεν ξέρω. Μόνο αν το επιλέξουμε -και αγωνιστούμε γι' αυτό με όλες μας τις δυνάμεις- θα γνωρίζουμε. Είναι τόσοι οι αστάθμητοι παράγοντες, είναι τόσο ρευστό το διεθνές οικονομικό περιβάλλον, που προσφέρεται για την εφαρμογή του γνωστού -και επιτυχημένου ως τώρα- σχεδίου προπαγάνδας του Συστήματος... ενός σχεδίου σατανικού, με σκοπό το «διαίρει και βασίλευε», που θέτει στον λαό μας ψευτοδιλήμματα του τύπου "εμείς ή το χάος", "εμείς ή ακυβερνησία", "ευρώ ή δραχμή", καταφέρνοντας, σε ένα βαθμό, την τρομοκράτησή μας, την διάσπαση και αποδυνάμωση του πατριωτικού μετώπου, το "μάντρωμά" μας στα ξοφλημένα πολιτικά τους μαγαζιά.

Ένα είναι σίγουρο και, πλέον, πανθομολογούμενο: ο δρόμος που έχει επιλεγεί από τις μαριονέτες της τρόικας μας οδηγεί στον αφανισμό. Ενδεικτικά παραθέτω την πρόσφατη δήλωση του Αμερικανού οικονομολόγου Τζόζεφ Στίγκλιτζ: "Δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο ούτε ένα παράδειγμα, όπου οι περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών να οδήγησαν στην εξυγίανση ενός ασθενούς κράτους."

Συνοψίζοντας, από τη μια μεριά έχουμε έναν αγώνα δύσκολο, άνισο και σίγουρα πολυετή, για την εξασφάλιση της Εθνικής μας Κυριαρχίας, την ανάκτηση της Αξιοπρέπειας, αλλά και της προοπτικής δημιουργίας μιας αληθινής Δημοκρατίας (απαλλαγμένης από τους φαύλους που θα τιμωρηθούν)... από την άλλη έχουμε την επιλογή της εδραίωσης της σημερινής μας υποδούλωσης. Είναι σίγουρα βολικό για πολλούς,να γίνουν ραγιάδες.

Εμείς τί διαλέγουμε; Τί μας διδάσκει η Ελληνική Ιστορία που έχει γραφτεί με αίμα;
Ελλάδα: η καρδιά του Ελληνισμού κινδυνεύει
Ο λαός ξύπνησε και βλέπει καθαρά πια την Αλήθεια. Κι εμείς οι ξενιτεμένοι, παρά την απόσταση που μας χωρίζει από την Ελλάδα, γνωρίζουμε καλά τί συμβαίνει. Έχουμε όλοι μας συγγενείς και φίλους στην Ελλάδα, διαβάζουμε άρθρα, μαθαίνουμε, πονάμε. Επιτέλους, τέρμα οι αναλύσεις περί "συλλογικής ευθύνης", τέρμα πια το αυτομαστίγωμα! Δεν τα φάγαμε μαζί. Πολλούς από μας, τους περισσότερους θαρρώ, η Ελλάδα μας έδιωξε με τον τρόπο της. Όμως αυτό δεν μας δίνει το δικαίωμα να ρίξουμε πίσω μας μαύρη πέτρα -είμαστε Έλληνες! Μας αφορούν άμεσα αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα μας. Ο Ελληνισμός δεν έχει σύνορα, έχει όμως καρδιά, κι αυτή λέγεται Ελλάδα. Η καρδιά μας, σήμερα, κινδυνεύει. Μαζί της δοκιμάζονται και τα κύτταρα της περιφέρειας, η Ελληνικότητα όπου γης. Απειλείται ουσιαστικά η δυνατότητα των παιδιών μας να μιλούν και στο μέλλον τη γλώσσα του Ομήρου στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας:"Ζούμε το ιστορικό μας τέλος, αλλά όχι ηρωικά. Απλώς παρακολουθούμε, δίχως επίγνωση, την κηδεία μας" (Η Καθημερινή, 20.09.2010).

Τα ταξίδια του ΓΑΠ και η χαμένη γοητεία της Ελληνικότητας

Στον ξένο τόπο όπου βρεθήκαμε πριν από χρόνια, φυτεύουμε κάθε τόσο κι έναν σπόρο Ελληνικότητας με την ελπίδα να δώσει καρπούς για τις επόμενες γενιές. Να μείνει ζωντανή η Α-λήθεια (να μην επέλθει η λήθη). Μέχρι πρόσφατα, η ελληνική μας καταγωγή ήταν αφορμή για ευμενή σχόλια από τους ξένους. Στις συναναστροφές μας μαζί τους γινόμασταν από την πρώτη στιγμή συμπαθείς. Η Ελληνικότητά μας, ακόμα κι αν, στα μάτια των ξένων, αντικατόπτριζε τις περισσότερες φορές τα επιτεύγματα των Αρχαίων Ελλήνων και σπάνια κάτι πιο πρόσφατο (όπως συνέβη και με τους Φιλέλληνες της εποχής της Επανάστασης του 1821), αυτή η, έστω, κάπως "ντοπαρισμένη" Ελληνικότητα είχε μια θετική αύρα, αποτελούσε ως πρόσφατα "διαβατήριο αποδοχής" και ευμένειας από τους ξένους. Όσο κι αν το νόημα της Ελληνικότητας (ο ορισμός της, καθώς και η σημασία της στον σημερινό κόσμο), αποτελεί ακόμη ζητούμενο για μας, εμείς νιώθουμε την ζεστασιά της, γνωρίζουμε πως παραμένει ζωντανή και με λόγο ύπαρξης στην κοινωνία, έστω κι αν δε μπορούμε ακόμα να την ψηλαφίσουμε. "Λάμπει μέσα μου κείνο που αγνοώ. Μα ωστόσο λάμπει."  (Οδυσσέας Ελύτης). Μέχρι πρόσφατα, αυτή  η σπιθίτσα της παλιάς φλόγας που γέννησε τον θαυμαστό Φιλελληνισμό, είχε μια αόρατη γλυκιά δύναμη κι επίδραση στους ξένους.

Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Όλα άλλαξαν άρδην μέσα σε 2 μόλις χρόνια. Μεσολάβησαν οι περιοδείες του Γιώργου Παπανδρέου και των λοιπών μελών του θιάσου της συμφοράς (Θ.Πάγκαλου, Γ.Παπακωνσταντίνου και άλλων "προθύμων") με στόχο την δυσφήμιση των Ελλήνων ως διεφθαρμένων και τεμπέληδων, καθώς και πλήθος ανακριβών, ταπεινωτικών για τους Έλληνες, δημοσιευμάτων στα διεθνή ΜΜΕ.  Σήμερα, κάθε φορά που αναφέρουμε σε κάποιον ξένο την καταγωγή μας (κάποιοι μάλιστα ντρέπονται και το αποφεύγουν!)  δεχόμαστε -το λιγότερο- ειρωνικά σχόλια, ενίοτε δε, τα σχόλια είναι άκρως προσβλητικά. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ένα τοπικό περιοδικό της γερμανόφωνης Ελβετίας, σε πρόσφατο δημοσίευμά του, παρομοίασε τους γαλλόφωνους Ελβετούς με τους Έλληνες -καθότι είναι ευρέως διαδεδομένη η άποψη πως οι γερμανόφωνοι είναι πιο εργατικοί από τους γαλλόφωνους (κάτι που δεν αληθεύει, βάσει μελετών). Το θέμα έλαβε μεγάλη έκταση, αναπαράχθηκε από πολλά ΜΜΕ σε όλες τις τοπικές γλώσσες, ενώ οι Ελληνικές Αρχές (Πρεσβεία, Προξενείο) -καθώς παρακμάζουν κι εκείνες μαζί με το «κεντρικό μαγαζί»- δεν μπήκαν στον κόπο ν' απαντήσουν. Μετά από αυτά, φανταστείτε πώς νιώθει ένας Έλληνας που ζει κι εργάζεται στην γαλλόφωνη Ελβετία και καλείται ν' αποδείξει πως δεν είναι ελέφαντας... Δεν αντέχω ν' αφιερώσω περισσότερο χώρο κι ενέργεια σε αυτή την άθλια σκευωρία, την οργανωμένη -με συγκεκριμένους στόχους- δυσφήμιση των Ελλήνων. Το θέμα μας είναι η Απελευθέρωση.

Επίλογος
Τέρμα λοιπόν τα ψέματα. Ας βοηθήσουμε να λάμψει το Φως, η Αλήθεια. Γνωρίζουμε πως το φαύλο Σύστημα που μας έδιωξε από την πατρίδα μας, δημιουργήθηκε, ενθαρρύνθηκε και γιγαντώθηκε με ευθύνη των ίδιων πολιτικών που έχουν το θράσος και μας υπόσχονται σήμερα πως θα μας σώσουν! Βενιζέλος! Σαμαράς! Δε γνωρίζουν τίποτα για το Έγκλημα! Ο Βενιζέλος μάλιστα έβαλε την υπογραφή του στην υπόθεση για την οποία ο Άκης Τσοχατζόπουλος φυλακίστηκε (μέχρι νεωτέρας). Στις 27 Απριλίου 1941, ημέρα κατά την οποία τα γερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Αθήνα, η Πηνελόπη Δέλτα -προγιαγιά του Αντώνη Σαμαρά- αυτοκτονεί παίρνοντας δηλητήριο... Ο δισέγγονός της, 70 χρόνια μετά, προσφέρει στους Έλληνες ένα δηλητήριο για σωτηρία...
Είμαστε αποφασισμένοι κι επιθυμούμε την ανατροπή. Όμως, με πατριωτικά "τιτιβίσματα" στο twitter, με "like" στο facebook και με χαριτωμένες «επαναστατικές» αναρτήσεις στο προφίλ -την ώρα που ο εχθρός μας επιτίθεται ανφάς- δεν κερδίζεται η μάχη. Είμαστε αποφασισμένοι και πάμε στην Ελλάδα να ψηφίσουμε. Η ψήφος είναι το μοναδικό όπλο που μας παρέχει το σημερινό φαύλο πολιτικό σύστημα. Ακόμα κι αν το παιχνίδι είναι στημένο, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, έχουμε χρέος να συμμετάσχουμε. Με άλλα λόγια, ακριβώς επειδή το παιχνίδι είναι στημένο, οφείλουμε να καταβάλουμε ακόμη μεγαλύτερες προσπάθειες για ν' ακουστεί η φωνή μας. Ενημερώνουμε τον περίγυρό μας, ενθαρρύνουμε τους φίλους και γνωστούς μας να ψηφίσουν. Τώρα, όχι αύριο.

Έχουμε μνήμη και γνώση. Οι υπεύθυνοι για τα διαπραχθέντα εγκλήματα πρέπει να τιμωρηθούν -κι αυτό είναι ένα ακόμη διακύβευμα της 6ης Μαϊου. Δεν συναινούμε στο Εθνικό Έγκλημα. Δε νομιμοποιούμε την Προδοσία.

Μαύρο σε ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και στα δεκανίκια τους: τα μνημονιακά, κρυφο-μνημονιακά και ψευτο-αντιμνημονιακά παραμάγαζα.

Ψηφίζουμε ελεύθερα. Επιλογές υπάρχουν, ψάξτε το.
Με χαλύβδινη πίστη, υπομονή κι επιμονή, αγωνιζόμαστε για μια πατρίδα ελεύθερη. 

Παίρνουμε μέρος στην εκλογική μάχη, ενώ παράλληλα ετοιμαζόμαστε για την "επόμενη μέρα", καθώς τα δύσκολα έρχονται από τις 7 Μαΐου.
Παίδες, καλή λευτεριά.

Γιώργος Σγούρδος
Λωζάννη, 21 Απριλίου 2012.


"Ν' αγαπάς την ευθύνη.
Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης.
Αν δε σωθεί, εγώ φταίω."
Νίκος Καζαντζάκης, Ασκητική

---------------------------------------------
«Σκαριφήματα που δεν θ' αλλάξουν τον κόσμο» : http://sgourdos-cartoons.blogspot.com
Σπίθα Λωζάννης: http://spitha-suisse.blogspot.com

ΕΚΛΟΓΙΚΑ - Μίκης Θεοδωράκης


ΕΚΛΟΓΙΚΑ - Μίκης Θεοδωράκης


Η απόφαση του ΠΟ.ΣΥ. του Κ.Α.Π. υπήρξε σαφής και υποχρεωτική για όλα τα μέλη μας. Όμως από το σημείο «ψηφίστε κατά συνείδηση» έως το να υπογράφουν κάποιοι ομαδικά «Συμβόλαιο Τιμής» υπέρ του Α ή του Β κόμματος και να μοιράζουν δημοσίως φυλλάδιά τους, η απόσταση είναι μεγάλη.

Προσωπικά το θεωρώ σαν μια εθελοντική παραίτηση από τα ιδανικά του Κ.Α.Π. για τα οποία οι ίδιοι είχαν συστρατευθεί και είχαν για μεγάλο διάστημα αγωνιστεί.

Επομένως το λάθος δεν είναι δικό μας και δικό μου προσωπικά, όταν τους πιστέψαμε, τους αγκαλιάσαμε και τους εμπιστευτήκαμε συντροφικά.

Ειδικά για τις εκλογές δημοσιοποίησα στην ιστοσελίδα του Κ.Α.Π. σειρές άρθρων για να προειδοποιήσω και να προφυλάξω την Σπίθα από την μεγάλη απογοήτευση που θα δοκιμάσουν όσοι πιστεύουν ότι το Σύστημα μπορεί να αλλάξει μέσα από το Σύστημα (μια βασική μας αρχή), όταν διαπιστώσουν ότι όχι μόνο τίποτα δεν θα έχει αλλάξει μετά τις εκλογές αλλά επί πλέον ότι οι μνημονιακές δυνάμεις με επί κεφαλής την Τρόικα αντλώντας νέα δύναμη από τα αποτελέσματα των εκλογών που γίνονται γι' αυτό και μόνο το λόγο, δηλαδή να νομιμοποιήσουν με τη φρέσκια ψήφο του Λαού τα Μνημόνια, θα συνεχίσουν με μεγαλύτερη ορμή το καταστρεπτικό αντεθνικό και αντιλαϊκό τους έργο.

Από μια άποψη εμένα προσωπικά με ικανοποιεί το ότι τώρα εκδηλώνονται κάποια άτομα που υπήρξαν στις τάξεις μας ενώ στην ουσία δεν πίστευαν στις αρχές μας, γιατί ο δρόμος που έχουμε διαλέξει είναι μακρύς και δύσκολος και απαιτεί γρανιτένια πίστη και θέληση από τα μέλη μας.

Για το λόγο αυτό το μόνο που πρέπει να κάνουμε προς το παρόν, είναι να παρατηρούμε απλώς τη συμπεριφορά κάποιων. Ευθύς μετά το τέλος των εκλογών θα εξετάσουμε τη στάση του α ή του β ως ΠΟ.ΣΥ. δηλαδή ως εκλεγμένη ηγεσία, προκειμένου να μετρήσουμε εκείνους που παραμένουν πιστοί στα ιδεώδη και στις αρχές μας και όσους μας γύρισαν την πλάτη, να τους ευχηθούμε να περάσουν καλά στους χώρους που οι ίδιοι επέλεξαν να πάνε και μάλιστα με τόσο κραυγαλέο και προσβλητικό για μας τρόπο.

Αθήνα,  18.IV.2012

Μίκης Θεοδωράκης

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

ΕΥΧΕΣ για το ΠΑΣΧΑ - Σπίθα 1ου Διαμερίσματος Κέντρο Αθήνας

ΑΝΤΙ ΑΛΛΗΣ ΕΥΧΉς Η ΣΠΙΘΑ 1ου διαμερίσματος Κέντρου Αθήνας σας προτείνει να διαβάσετε την ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη*  που έγινε στην έναρξη της 9ηςΣυνόδου του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κοινοβουλίου, που πραγματοποιήθηκε στην " Τεχνόπολις " στις 17 - 9 - 2010


Καλή Ανάσταση           
Σπίθα 1ου διαμερίσματος κέντρο Αθήνας


Υ.Γ. να θυμίσουμε την πρότασή μας - Κάλεσμα για την Μεγάλη Παρασκευή και το Μεγάλο Σαββατο >> http://spithakentroathinas.blogspot.com/2012/04/blog-post_12.html

η εκδήλωση στο fb >>> https://www.facebook.com/events/292136294195503/?context=create



*Η ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη
>«Σήμερα είναι φανερό, ότι οι δυνάμεις του Χάους, ισχυρότερες και δολιότερες από ποτέ, έχουν νικήσει κατά κράτος, βυθίζοντας τους λαούς μας σε βαθειά πολύπλευρη κρίση. Τόσο οικονομική όσο και κρίση αξιών. Κρίση Πολιτισμού.

Τα έθνη, οι φυλές, οι κοινωνίες των ανθρώπων έχουν κοινό παρανομαστή τον ενιαίο, όμοιο και ακέραιο άνθρωπο, εκλεκτό της Ζωής και της Αρμονίας. Γι’ αυτό το λόγο οι δυνάμεις του

Χάους για να χτυπήσουν τη Ζωή και την Αρμονία από αρχαιοτάτων χρόνων έως σήμερα χρησιμοποιούν βασικά το όπλο των Αντιθέσεων, των διαιρέσεων, των αντιπαλοτήτων, της έχθρας και του μίσους ανάμεσα στους ανθρώπους, τις κοινωνίες και τους λαούς. Τα μέσα που χρησιμοποιούν είναι η βία, η καταπίεση, η εκμετάλλευση του ενός από τον άλλον, η ευτυχία του ενός εις βάρος του άλλου και τέλος η αλληλοεξόντωση και οι πολεμικές συρράξεις...

Ώσπου σήμερα φτάσαμε στην αποκορύφωση των δόλιων δυνάμεων του Χάους με τη δημιουργία ενός διεθνούς Διευθυντηρίου που στηρίζεται σε 4-5 διεθνή κέντρα εξουσίας με επίκεντρο τις ΗΠΑ, στηριγμένα επάνω σε μια πρωτοφανή στρατιωτική δύναμη καταστροφής, καθώς και σε τεράστια οικονομικά μέσα καταστολής και επιβολής. Με εκτελεστικά όργανα τον Στρατό και τις Τράπεζες επιβάλουν επίμονα και συστηματικά τη Νέα Τάξη της Παγκοσμιοποίησης που επιδιώκει την ριζική αλλοίωση του παγκόσμιου χάρτη με την κατεδάφιση των εθνών, με όπλο τη διάβρωση έως την εξαφάνιση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους.

Θέλουν να μας κάνουν όλους «ιδιώτες», μοναχικά άτομα αποκομμένα από κάθε είδους συλλογικότητα, καταφοβισμένους, ευάλωτους, υπάκουους υπηκόους στις εντολές των νέων κυρίαρχων του πλανήτη Γη. Αυτή είναι κατά τη γνώμη μου η ουσία της σημερινής κρίσης που ταλανίζει τους λαούς, που προς το παρόν δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν, γιατί πρόκειται πραγματικά για μια πρωτόγνωρη και σατανική επίθεση που τους κατέλαβε εξ’ απήνης.

Παράλληλα όμως πιστεύω ότι οι δυνάμεις του Χάους με τη σημερινή ακραία τους επιχείρηση έχουν φτάσει στα όριά τους. Ας θυμηθούμε τον προηγούμενο μεγάλο κίνδυνο της Ανθρωπότητας με τον τότε εκπρόσωπο και εκφραστή του Χάους Αδόλφο Χίτλερ. Μήπως μετά τους θριάμβους του στην Ευρώπη δεν υπήρχε ο διάχυτος φόβος ότι όλα τελείωσαν πια; Έτσι και τώρα οι σημερινοί Φύρερ, όπως τότε εκείνος, με τα κοστούμια και τις γραβάτες τους μεθυσμένοι από τις επιτυχίες τους έχουν οδηγήσει τη δύναμή τους στα όριά της. Δηλαδή μπροστά σε ένα νέο Στάλινγκραντ».

«Σήμερα η Ευρώπη κατέχει μια θέση κλειδί που της επιτρέπει να αντιστρέψει το αρνητικό ρεύμα και να οδηγήσει ολόκληρη την Ανθρωπότητα στο δρόμο της Αρμονίας, της Ειρήνης και της Ευημερίας. Πρέπει όμως γι’ αυτό, πρώτον να κόψει τον ομφάλιο λώρο με τις ΗΠΑ που την έχουν μεταβάλει σε ένα πειθήνιο όργανο της καταστροφικής πολιτικής που καταστρώνει η στρατιοοικονομική εξουσία, που έχει επιβληθεί πάνω σε αυτή τη μεγάλη χώρα με τόσο πλούσιες παραδόσεις και τη μεγάλη συμβολή στην πρόοδο και τον πολιτισμό, και την έχει μεταβάλει σε ορμητήριο βίας και καταστροφών. Και δεύτερον, να αναθεωρήσει εκ βάθρων την έως τώρα φιλοσοφία της για τις μεθόδους ανάπτυξης και ευημερίας των λαών της.

Η Ελλάδα θα είναι παρούσα σε μια τέτοια σωτήρια και αναγεννητική για όλη την ανθρωπότητα προσπάθεια.

Είναι καιρός πια να ενηλικιωθούμε και να ωριμάσουμε, για να σώσουμε όχι μόνο τον άνθρωπο αλλά και τον πλανήτη Γη που τόσο μεγαλόψυχα μας φιλοξενεί. Ας καταλάβουμε καλά, ότι ο Άνθρωπος είναι ενιαίος και ότι η δωρεά της ζωής που είναι ίδια για όλους, τον προορίζει να γευτεί με όλους τους πόρους του σώματος, του πνεύματος και της ψυχής του την απόλυτη ευδαιμονία που μπορεί να του εξασφαλίσει η ειρηνική συνύπαρξη με τους άλλους και με τη φύση, που θα του επιτρέψουν να αναπτύξει στο έπακρο τις δημιουργικές του δυνάμεις. Τόσο στη σφαίρα του υλικού όσο και του πνευματικού κόσμου.

Είμαι βέβαιος, ότι εάν η Ευρώπη επιλέξει αυτόν τον δρόμο, είναι ικανή να μεταβάλει τη σημερινή Κόλαση σε Παράδεισο».

Ανακοίνωση - Κάλεσμα για την Μεγάλη Παρασκευή και το Μεγάλο Σαββατο





η Σπίθα 1ου διαμερίσματος Κέντρο Αθήνας καλεί τους φίλους και τα μέλη του ΚΑΠ αλλά και όλο τον Ελληνικό λαό σε σιωπηρή ευσεβή ακολουθία του επιταφίου με Ελληνικές σημαίες. Η συμβολική αυτή πράξη πίσω από τον επιτάφιο του Χριστού θα είναι η υπόσχεση της ανάστασης του Έθνους μας με σύμμαχο μας τον νικητή του Θανάτου.
Ο ευσεβής Ελληνικός Λαός, πορεύεται μόνος του τον Γολγοθά που του ετοίμασαν οι ντόπιοι προστάτες των ξένων συμφερόντων - κατακτητών της πατρίδας μας , Θα αναστηθεί μέσα από την ενωμένη πάλη του και το υψηλό αγωνιστικό του φρόνιμα ενάντια σε όλες τις σειρήνες που τον θέλουν σκλαβωμένο για πάντα.
Καλούμε όλους τους Έλληνες όπου κι αν βρεθούν Την Μεγάλη Παρασκευή , εκτός από το κερί που θα ανάψουν για τον Χριστό ακολουθώντας τον επιτάφιό του να πάρουν μαζί τους και μία σημαία για την ΕΛΛΑΔΑ μας.


Επίσης το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ της Αναστάσεως, Μέλη , φίλοι, αλλά και άλλοι συνοδοιπόροι από κινήματα- κινήσεις της Αθήνας δίνουμε ραντεβού στην πλατεία Συντάγματος στις 10:30' στο κυπαρίσσι που έδωσε το αγωνιστικό του παρόν ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥΛΑΣ όπου με Ελληνικές σημαίες θα πάμε στην Μητρόπολη να παρακολουθήσουμε την Αναστάσιμη ακολουθία και μετά με πορεία στον Άγνωστο στρατιώτη με την σημαία της επαναστάσεως θα δηλώσουμε εμπρός στα κόκαλα των προγόνων μας την θέλησή μας να πορευτούμε τον αγώνα της νίκης του θανάτου της πατρίδας μας.
Καλούμε όλα τα μέλη του ΚΑΠ της Αθήνας να συμπορευτούν μαζί μας. Καλούμε όλους του Αθηναίους του κέντρου να συμπορευτούν μαζί μας την άγια τούτη στιγμή. Και φυσικά όσοι πιστοί προσέλθετε.


Σπίθα 1ου Διαμερίσματος κέντρο Αθήνας




Υ.Γ. Πάρτε σημαίες Ελληνικές όπου κι αν είστε την Μεγάλη Παρασκευή και το Μεγάλο Σάββατο.



Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

"Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαίς"


ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ 

Ελάχιστη προσφορά στους πρωτολάτες της Λευτεριάς μας και Εθνική Αρά στους εγχώριους συνεργάτες των νεοκατακτητών αυτού του Τόπου.

"Ένας μαντατοφόρος φτάνει από τη Μεγάλη Λαγκαδιά κάθε πρωινό
στο πρόσωπό του λάμπει ο ιδρωμένος ήλιος
κάτου από τη μασκάλη του κρατεί σφιχτά τη Ρωμιοσύνη
όπως κρατάει ο εργάτης την τραγιάσκα του μέσα στην εκκλησία.
Ήρθε η ώρα, λέει . Νάμαστε έτοιμοι.
Κάθε ώρα είναι η δικιά μας ώρα…"


(Γιάννης Ρίτσος: Ρωμιοσύνη)

Ο καημός της Ρωμιοσύνης εδώ και 191 χρόνια. Το μοιρολόι της προδομένης Επανάστασης: "Ν’ αποτινάξουμε το ζυγό των τε Οθωμανών και Κοτζαμπάσηδων…".

Ήταν ο Μάρτης του 1821. Ήταν ο Αύγουστος του 1909. Ήταν ο Νοέμβρης του 1922 στον τόπο της Εθνικής Εξιλέωσης, το Γουδί Ήταν ο Σεπτέμβρης του 1941 όταν η Μαύρη Σκιά των Νιμπελούγκεν σκοτείνιαζε τον γαλανό ουρανό της Ελλάδας. Ήταν ο Ιούλης του 1974 του ανεκπλήρωτου Κοινωνικού ονείρου. Ήταν ο Οκτώβρης του 1981 "με τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα". Ήταν ο θλιβερός Απρίλης του 2010 των "Ετεροχθόνων" Νεοδωσιλόγων. Ήταν το ηλιοκαμένο καλοκαίρι του 2011 της Πλατείας Συντάγματος. Είναι το 2012, το έτος των Μνημονίων της ολοκλήρωσης της οικονομικής υποτέλειας και της εκποίησης της εθνικής κυριαρχίας.

Όμως,

"Άχ, θα φυσήξει τρείς και θα τρελλάνει τα ελατόδασα στη Λιάκουρα
Θα δώσει μια με τη γροθιά του να τινάξει την τυράγνια στον αγέρα
και θα τραβήξει της αρκούδας νύχτας το χαλκά να μας χορέψει τσάμικο καταμεσίς στην τάπια
και ντέφι το φεγγάρι θα χτυπάει που να γεμίσουν τα νησιώτικα μπαλκόνια
αγουροξυπνημένο παιδολόι και Σουλιώτισσες μανάδες".

Αλλά,
"Λαέ μου, καλέ και ηγαπημένε πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε",
"Κάθε ώρα είναι η δικιά μας ώρα"…

ΕΓΕΡΤΗΡΙΟ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ

Είναι το εγερτήριο "ψυχών και συνειδήσεων". Η ώρα του καθήκοντος πλησιάζει. Η εκδίκηση της καταπατημένης κοινωνικής δικαιοσύνης, της λεηλατημένης ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της εξουθενωμένης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ορμά ακάθεκτη τιμωρός.



"Τούτο το χ
ώμα είναι δικό του και δικό μας- δε μπορεί
κανείς να μας το πάρει.
Κάτσανε κάτου απ’ τις ελιές το απομεσήμερο
κοσκινίζοντα
ς το σταχτί φώς με τα χοντρά τους δάχτυλα
βγάλανε τις μπαλάσκες τους και λογαριάζαν πόσος μόχτος χώρεσε στο μονοπάτι τη
ς νύχτας
πόση πίκρα στον κόμπο της αγριομολόχας
πόσο κουράγιο μες τα μάτια του ξυπόλυτου παιδιού που κρατάει τη σημαία…".

Η ιστορία αυτού του λαού γράφεται εδώ και χιλιάδες χρόνια με την πέννα του λογιώτατου και το αστροπελέκι του Ξωμάχου. Πνεύμα και Πράξη. 



Η σημερινή συγκυρία ναι μεν, καταγράφει την αλλοτρίωση, την απουσία της κατεστημένης "πνευματικής" ηγεσίας από το πάθος του λαού, αλλά οι αστήρευτες πηγές των λαϊκών δυνάμεων, θα αναδείξουν από τα σπλάχνα τους τους πνευματικούς οδηγητές. Η "κατεστημένη πνευματική ελίτ" εκπνέει τον επιθανάτιο ρόγχο.

Μάλιστα, αυτή η πνευματική ελίτ" ουδέποτε επισκόπησε ότι η ζωή του ανθρώπου ξετυλίγεται στα πλαίσια ενός πολιτισμού, που ανοίγει τους δρόμους των συναντήσεων, προμηθεύει τα μέσα της επικοινωνίας, επιτρέπει την ανάπτυξη της δραστηριότητας. Αν ένας άνθρωπος ξεριζωθεί από τον πολιτισμό του, από το πολιτισμικό περιβάλλον του, ξεριζώνεται από τη ζωή, γίνεται μία ανώνυμη, απρόσωπη ύπαρξη, χαμένη ανάμεσα σε ένα πλήθος εξίσου ανωνύμων και απροσώπων ανθρώπων, βρίσκεται στη διάθεση ανθρώπων που δεν γνωρίζει, γεγονότων που δεν ελέγχει, αποφάσεων στις οποίες δεν συμμετέχει.

Το να καταστρέψεις ή να μολύνεις ένα πολιτισμό, παρατηρεί ένας σημαντικό κοινωνικός και πολιτικός φιλόσοφος του προηγούμενου αιώνα, ο ιταλός Lelio Basso, σημαίνει να καταστρέψεις τη διαλεχτική σχέση ανάμεσα στην ατομική και την κοινωνική ύπαρξη, δηλαδή το ρυθμό της ζωής του ανθρώπου, σημαίνει να αποπροσωποποιήσεις, να βυθίσεις στην ανωνυμία, στο κενό καθαρά μίας ύπαρξης καθαρά υλικής που δεν έχει πια τη ζεστασιά της ζωής, που δεν έχει πια ανθρώπινη διάσταση. Αν λείψει ο πολιτισμός, δηλαδή η ατμόσφαιρα στη οποία αναπνέει η πολιτισμική ζωή του ανθρώπου, δηλαδή η ζωή του στην κοινότητα και την κοινωνία, ακόμη και η προσωπική ζωή χάνει τη λέμφο της και αποξηραίνεται μέχρις ότου γίνει ένα απλό ανδρείκελο.

Απ΄ αυτό το καίριο καθήκον του πνευματικού οδηγητή απέχει επιμελώς η "Κατεστημένη πνευματική Ελίτ" της χώρας, η οποία "ιερουργεί" στο τέμενος της καθεστηκυίας τάξης και επομένως απολαμβάνει τα εξ αυτής της σχέσης ιδιοτελή ωφελήματα!

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ
 
Η οικονομική ολιγαρχία των μεταπρατών –αντιπροσώπων των ξενικών συμφερόντων– πρωταγωνιστών της κινδυνολογίας -"Ευρώπη ή Χάος"- ραντιέρης στην ψυχολογία και την πρακτική, παραμένει επιλήσμων, ακόμη και στις διδαχές του πατριάρχη της Ελληνικής βιομηχανίας, του Μποδοσάκη, που τους συμβούλευε όταν προσέτρεχαν στη γνώμη του με τη χαρακτηριστική Μικρασιάτικη φρασεολογία του:

- "Μα, είπαμε Τζάνεμ, στις κρίσεις απαντάμε με επενδύσεις, επενδύσεις, επενδύσεις".

"Ιδεολογία" των ραντιέρηδων του τύπου του νυν προέδρου του ΣΕΒ, η ξένη Προστασία. Το εύκολο κέρδος, η "αρπαχτή" και όχι η πίστη και η επιμονή στην αξιοποίηση των εγχώριων πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.

Παραμένουν αμετακίνητοι στην ψυχολογία του μεταπράτη. Ουδέποτε μετεξελίχθηκαν σε εθνική αστική τάξη. Και σήμερα παραμένουν ο απόηχος του Μαυραγορίτη της Γερμανικής Κατοχής (1941-1944)!

Ο ελληνικός λαός, διαπορεί, ομού με τον Ποιητή του:

"Τι θα γίνουν τώρα όταν θάρθει η βροχή μες το χώμα με τα σάπια πλατανόφυλλα
τι θα γίνουν όταν ο ήλιος στεγνώσει το χράμι της συγνεφιάς σα σπασμένος κοριός στο χωριάτικο κρεβάτι
όταν σταθεί στην καμινάδα του απόβραδου μπαλσαμωμενο το λελέκι του χιονιού;".

Ματαιοπονία να αναζητεί κανείς ορθοφροσύνη και εναρμόνιση με το εθνικό συμφέρον, από τον μεταπράτη…
Η ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ (ζ) - Μίκης Θεοδωράκης


ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΣΕ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ

Όπως είναι γνωστό, το ΚΑΠ-Σπίθα δημιουργήθηκε με βάση τις αναλύσεις, σκέψεις ιδέες και προτάσεις που περιέχονται στη Διακήρυξη της 1.12.2010 καθώς και στις συμπληρωματικές ομιλίες μου που περιέχονται στο Βιβλίο «Σπίθα- Για μια Ελλάδα ανεξάρτητη και δυνατή» και που όλες μαζί συνιστούν τη Νέα Ιδεολογία με κύριο στόχο την Απελευθέρωση της χώρας με όπλο την Πανεθνική Παλλαϊκή Ενότητα και την εφαρμογή ενός προγράμματος Εξουσίας, που παράλληλα με την οικονομική, μορφωτική και κοινωνική ανάπτυξη θα οδηγούσε στην Πατριωτική Αναγέννηση.

Με την παρέμβαση μου αυτή φιλοδοξώ να ξαναπιάσω το νήμα που κόπηκε βάναυσα με τα Δεκεμβριανά του 1944 και ό,τι ακολούθησε, που είχε σαν αποτέλεσμα να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας της Εαμικής Αριστεράς, να περιθωριοποιηθεί έκτοτε το ΚΚΕ και μαζί του το μαζικό προοδευτικό κίνημα (με λίγες ιστορικές εξαιρέσεις), γεγονός που κατέστησε τον λαό μας έρμαιο των κομμάτων της αμερικανοκρατίας, δηλαδή της ξένης εξάρτησης που εγκαταστάθηκε και λειτουργεί με διαφορετικές μεθόδους και πρόσωπα από το 1945 ως σήμερα.

Το ΕΑΜ υπήρξε γέννημα-θρέμμα του αγωνιζόμενου κατά της ξένης κατοχής Ελληνικού Λαού. Η ιδεολογία του ΕΑΜ, εντελώς πρωτότυπη σε διεθνή κλίμακα, συνδύαζε αρμονικά τον πατριωτισμό με
τις ρίζες του μαρξισμού. Την εθνική απελευθέρωση με την παλλαϊκή εξουσία. Και την Λαοκρατία, δηλαδή την άμεση δημοκρατία με την Εθνική Ανεξαρτησία και την Πατριωτική Αναγέννηση.

Με την υπογραφή του Μνημονίου Ι. τον Μάη του 2010 διαπίστωσα ότι άρχισαν να συντελούνται θεμελιακές ανακατατάξεις στο βάθος της ελληνικής κοινωνίας.

Το Σύστημα-Εξουσία έμπαινε σε βαθειά κρίση που άρχισε να συγκλονίζει όλο το οικοδόμημα της ξένης Εξάρτησης. Όλες αυτές οι διαπιστώσεις με οδήγησαν στη σύνταξη της Ιδρυτικής Διακήρυξης μέσα από την οποία ξεπετάχτηκε το ΚΑΠ.

Υπολόγισα ότι οι αντικειμενικές συνθήκες που δημιουργεί η εθελούσια παράδοση -χωρίς στρατιωτική ήττα- της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας, θα δημιουργούσε ένα συνεχώς αυξανόμενο και διογκούμενο κύμα ντροπής, αγανάκτησης και οργής μέσα στην ελληνική κοινωνία. Με το Μνημόνιο I. εκτός από την Εθνική Ανεξαρτησία και το ξεπούλημα της χώρας στους ξένους ο Γ. Παπανδρέου και η κυβέρνηση του δέχτηκαν να παραδώσουν την διακυβέρνηση της Ελλάδας με την παρουσία της Τρόικα περιορίζοντας το ρόλο μιας εκλεγμένης κυβέρνησης σε ρόλο πειθήνιας υποταγής στις αποφάσεις τους.

Έτσι ξεσκεπάστηκε οριστικά το Σύστημα Εξουσίας στην ολότητα του αποκαλύπτοντας πανηγυρικά την έκταση της Ξένης Εξάρτησης.

Στις εκλογές του 2009 δύο εκατομμύρια ψηφοφόροι εγκατέλειψαν τη Ν.Δ. Στις δημοτικές του 2010 εγκατέλειψε το ΠΑΣΟΚ άλλο ένα εκατομμύριο ψηφοφόρων.

Ήδη μια θάλασσα Ελλήνων πολιτών, που μαζί με τις οικογένειες τους μπορεί να φτάνουν τα πέντε εκατομμύρια, τραυματισμένοι και προβληματισμένοι μένουν κομματικά άστεγοι και εξ αντικειμένου προστίθενται στο στρατόπεδο των ανεξάρτητων πολιτών.

Και σας ρωτώ, είναι δυνατόν μια υπεύθυνη πολιτική ηγεσία να αγνοήσει αυτή την πραγματικότητα; Και όμως οι φίλοι μας της αριστεράς αυτό ακριβώς έκαναν οχυρωμένοι πίσω από την ξεπερασμένη άποψη ότι το μέλλον μιας χώρας στηρίζεται σε μια δήθεν ιδεολογική πρωτοπορία, ακόμα κι αν εκφράζει μια κοινωνική μειοψηφία της τάξης του 15%. Και είπα «δήθεν», γιατί έχει αποδειχθεί ότι μετά το ΕΑΜ δηλαδή το 1944, όλες οι ηγεσίες της κομμουνιστικής αριστεράς, όλων των τάσεων, έκαναν και κάνουν συνεχή λάθη λόγω των δογματικών αγκυλώσεων που από την εποχή του Ζαχαριάδη κυριαρχούν σταθερά, με αποτέλεσμα να έχουν χάσει την επαφή τους με την πραγματικότητα. Και όταν έτυχε να επικρατήσουν οι αντιδογματικές δυνάμεις.που αποτελούν και την πλειοψηφία μέσα στα στελέχη και τα μέλη της αριστεράς, όπως στα 1958, τότε που η ΕΔΑ κέρδισε το 25% των ψηφοφόρων είτε στα 1963-66 με τους Λαμπράκηδες και τη δημιουργία του Πατριωτικού Μετώπου δυο μέρες μετά

την 21η Απριλίου (όπου και στα δύο εμπλέκομαι άμεσα κι εγώ) είτε με την Ενωμένη Αριστερά στα 1974 είτε τέλος με τον Συνασπισμό του 1989, οι δογματικοί κατάφεραν να διαλύσουν αυτές τις φωτεινές εξαιρέσεις (που έφεραν την Αριστερά στο κέντρο της εθνικης-πολιτικής ζωής) και να την ξαναβάλουν στο περιθώριο.

Δύο ήταν τα μεγάλα λάθη κατά την άποψη μου: Η υποτίμηση της πλειοψηφίας με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση του μαζικού κινήματος και το γεγονός ότι στη χάραξη της πολιτικής τους δεν ελάμβαναν καθόλου υπ' όψιν το ότι από το 1950 βρισκόμαστε κάτω από την ουσιαστική κηδεμονία της αμερικανοκρατίας. Με άλλα λόγια η κατάκτηση της λαϊκής πλειοψηφίας και της Εθνικής Ανεξαρτησίας ήταν και είναι οι προϋποθέσεις για να γίνει κάποτε η Αριστερά κόμμα Εξουσίας.

Αντίθετα η εγκατάλειψη της προσπάθειας για την κατάκτηση αυτών των δύο στόχων οδηγεί στη σημερινή ομολογημένη από τους ίδιους παραίτηση για την εφαρμογή εκ μέρους τους ενός προγράμματος εξουσίας. Όμως ένα κόμμα της Αριστεράς δεν θα πρέπει να αρκείται μόνο στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων του εργαζόμενου λαού αλλά να αποβλέπει και να προετοιμάζεται σταθερά για την κατάκτηση της εξουσίας, δηλαδή για την πλήρη απελευθέρωση της χώρας και του Λαού.

Λόγου χάρη αν ήθελε το ΚΚΕ ή ο ΣΥΡΙΖΑ να στοχεύσει πραγματικά στην κατάκτηση της Εξουσίας, τότε θα έπρεπε να δει από πού και πώς θα αντλούσε τους ψηφοφόρους που θα του πρόσφεραν την κυβερνητική εξουσία και παράλληλα να προτείνει και να εφαρμόσει το σχέδιο για την απαλλαγή μας από την ξένη κηδεμόνευση και την κατάκτηση της εθνικής Ανεξαρτησίας,

Είναι όμως φανερό ότι έχουν παραιτηθεί από αυτόν τον βασικό στόχο -την Εξουσία- για τον οποίο άλλωστε έχουν δημιουργηθεί επιλέγοντας το ρόλο της πάγιας αντιπολίτευσης οδηγώντας την Αριστερά στο περιθώριο της εθνικής-κοινωνικής ζωής και αφήνοντας ουσιαστικά ελεύθερο το πεδίο στις κάθε είδους συντηρητικές-αντιδραστικές δυνάμεις να κυριαρχούν και το χειρότερο να εφαρμόζουν σε μεγάλο βαθμό τις εντολές των ξένων σε όλους τους ευαίσθητους τομείς της εθνικής ζωής: Διεθνείς Σχέσεις, Άμυνα, Οικονομία, Πολιτική. Και από το 1980 την ύποπτη υποβάθμιση της Παιδείας και του Πολιτισμού, δηλαδή των δύο βασικών θεμελίων, επάνω στα οποία στηρίζεται η εθνική μας ιδιοσυστασία. Ο πυρήνας της ελληνικότητας.

Το αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στα δύο κόμματα της Αριστεράς αποδυναμώνει ακόμα περισσότερο τις αντιστάσεις του Λαού μας μεταθέτοντας την μεγαλύτερη δυναμική της αντιπαράθεσης στις μεταξύ τους σχέσεις. Έτσι το 8% του ενός προσπαθεί να εκμηδενίσει το άλλο 8% του άλλου αντί έστω κι αυτό το 16% ενωμένο (που μόλις ενωθεί θα φτάσει σίγουρα το 30%) να δημιουργήσει ένα ατσάλινο τείχος άμυνας, ιδιαίτερα σήμερα που απροκάλυπτα πλέον οι ξένοι μας χτυπούν λυσσαλέα με την συνεργασία των συνενωμένων αντιδραστικών αντιλαϊκών δυνάμεων. Αντίθετα η Αριστερά αφήνει τον Λαό γυμνό και απροστάτευτο με μόνη έγνοια πώς το ένα κομμάτι της θα κατακτήσει 2 ή 3 μονάδες περισσότερες από το άλλο.

Μέσα σ' αυτό το θλιβερό σκηνικό μπορεί να δημιουργηθεί ένα ενιαίο αντιμνημονιακό Μέτωπο;

Η δική μου απάντηση είναι ότι είναι αδύνατον να γίνει σε επίπεδο ηγεσιών, ενώ σε επίπεδο οπαδών είναι δύσκολο αλλά εφικτό. Και γι' αυτό στο Πρόγραμμα Εξουσίας του ΚΑΠ που προσπάθησα να δώσω το πρόπλασμα του στο βιβλίο μου «Σπίθα», στηρίζεται σε μια νέα ανάλυση των κοινωνικών ταξικών σχέσεων και θέτει σαν προϋπόθεση τη χάραξη μιας πολιτικής με στόχο την Εξουσία, την ενεργητική συμμετοχή της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού μέσα σε ένα ενιαίο αντιστασιακό πολιτικό μέτωπο.

Στο σημείο αυτό το ΚΑΠ διαχωρίζεται από τα κόμματα της κομμουνιστικής Αριστεράς ως προς την εκτίμηση του ρόλου της λαϊκής πλειοψηφίας και του προοδευτικού λαϊκού κινήματος που για μας έχει δύο περιεχόμενα-μορφές, το πολιτικό και το πολιτιστικό,

Η άλλη θέση που μας διαχωρίζει είναι η αναγκαιότητα της ριζοσπαστικής-επαναστατικής ρήξης. Για μας δεν υπάρχει ούτε ελάχιστη πιθανότητα να καταπολεμήσεις και να νικήσεις το Σύστημα μέσα από το Σύστημα. Εξ άλλου για να γίνεις αποδεκτός από το Σύστημα μέσα σε συνθήκες ασφυκτικής εξάρτησης από τους ξένους όπως συμβαίνει σήμερα, θα πρέπει να έχεις δώσει στην Εξουσία χειροπιαστά δείγματα ότι έχεις εγκαταλείψει κάθε προοπτική ριζικής-επαναστατικής αλλαγής, οπότε όχι μόνο σου επιτρέπει να γίνεις κι εσύ μέρος του Συστήματος αλλά σε αντιμετωπίζει ουσιαστικά σαν σύμμαχο του. Οι αριστεροί ηγέτες έχουν τα προνόμια των κομμάτων εξουσίας. Πού ακούστηκε, αλήθεια, ένας επαναστάτης αρχηγός να φρουρείται από σμήνη αστυνομικών; Η δικαιολογία ότι θα πρέπει να συμμετέχουμε ενεργητικά σε όλα τα όργανα της αστικής δημοκρατίας, δεν στέκει, γιατί στη χώρα μας όλες οι φιλελεύθερες κατακτήσεις (Κοινοβούλιο, Συνδικαλισμός, Έλεγχος της Εθνικής Άμυνας, της εξωτερικής πολιτικής, της Οικονομίας, της Πολιτικής κι ακόμα της Παιδείας και του Πολιτισμού, όλες αυτές οι δημοκρατικές κατακτήσεις) βρίσκονται κάτω από την εποπτεία των ΗΠΑ.

Μετά το Μνημόνιο I. η εποπτεία της χώρας μας επεκτάθηκε στις ισχυρές χώρες της Ευρώπης με προεξάρχουσα την αντιδραστική κυβέρνηση της Γερμανίας. Το ΔΝΤ και η Τρόικα είναι η σύγχρονη μορφή της ξένης Εξάρτησης, ορατή δια γυμνού οφθαλμού. Η φανερή παρουσία της αμερικανοκρατίας ήταν η Χούντα. Όμως τόσο η μία όσο και η άλλη φανερή μορφή της Ξένης Εξάρτησης δεν είναι τίποτα άλλο παρά η επιβεβαίωση της μόνιμης καταπάτησης της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας δηλαδή του μόνιμου και πλήρους ελέγχου της εθνικής μας ζωής από τους ξένους.

Εάν αναλύσουμε λεπτομερώς τα γεγονότα από το 1945 έως σήμερα, θα δούμε πόσο αποφασιστικός υπήρξε ο ρόλος του ξένου παράγοντα στη διαμόρφωση της εθνικής μας ζωής.

Η άρνηση αυτής της πραγματικότητας φανερώνει την παραίτηση από κάθε προσπάθεια για την αντιμετώπισή της κι ακόμα περισσότερο για την αλλαγή της. Και είναι αυτή η παθητική αποδοχή της πραγματικότητας στην πράξη, δηλαδή της έλλειψης εθνικής ανεξαρτησίας που μοιραία οδηγεί στην αποδοχή και στην ένταξη στο ισχύον Σύστημα Εξουσίας που εκ των πραγμάτων υπάρχει για να εξυπηρετεί πρώτα τα συμφέροντα των ξένων και μετά εκείνα του ελληνικού λαού.

Όμως μια τέτοια πολιτική στην ουσία αφοπλίζει τα πιο ευαίσθητα και εκτεθειμένα στα χτυπήματα της οικουμενικής και πολιτικής εξουσίας τμήματα του εργαζόμενου λαού, γιατί δεν φτάνει ο βερμπαλισμός και τα ωραία λόγια για να τον βοηθήσουν να σωθεί από την λαίλαπα της μετωπικής επίθεσης που δέχεται ειδικά σήμερα.

Με όλα αυτά φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι αν με τον όρο «Αριστερά» εννοούμε την συνεχή αντιπαράθεση με όλες τις ντόπιες και ξένες αντιδραστικές δυνάμεις με στόχο την τελική ρήξη και την εδραίωση της παλλαϊκής εξουσίας, τότε οι δικές μας αναλύσεις, ιδέες, προτάσεις, πρόγραμμα και δράσεις μάς καθιστούν τη μοναδική δύναμη της Αριστεράς σήμερα στη χώρα μας.

Φοβάμαι όμως ότι οι οργανωτικές εξελίξεις ως σήμερα έχουν αποδείξει ότι ένα σημαντικό μέρος των μελών της Σπίθας δεν έχει κατανοήσει είτε δεν έχει αποδεχθεί αυτή την βαρυσήμαντη αλήθεια-πραγματικότητα.

Το ίδιο δυστυχώς συνέβη και με το ΠΟ.ΣΥ., με αποτέλεσμα το ΚΑΠ να έχει μεταβληθεί σε μια Λέσχη ατέρμονων συζητήσεων.

Το δυστύχημα για μας είναι το γεγονός ότι η απόφαση μας να μην μπούμε στο νόθο παιχνίδι των εκλογών, από μια πλευρά μας εκθέτει, όμως από μιαν άλλη μας καθιστά -την επομένη των εκλογών- τη μοναδική δύναμη που έμεινε πιστή στο πλευρό του Λαού, έξω και ενάντια στο Σύστημα κι επομένως την μοναδική δύναμη που είναι άξια να τον οδηγήσει στην τελική λύση.

Αυτή είναι η αντικειμενική αλήθεια κι αυτές οι αντικειμενικές συνθήκες μας περιμένουν. Κι ενώ οι ιδέες μας -οι επιβεβαιωμένες από τις συγκλονιστικές συγκεντρώσεις στις οποίες ο Λαός μας είπε «παρών»- μας οδηγούν σε ρόλους και καθήκοντα που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε μετά από 2-3 μήνες, με μια δυναμική -ας πούμε 100 μονάδων, η υποκειμενική δύναμη και δυναμική μας δεν φτάνει ούτε στο 10.

Διάβασα προσεκτικά όλα τα πρακτικά των συνεδριάσεων του ΠΟ.ΣΥ. και δεν είδα ούτε ίχνος από τη συλλογιστική που ανέπτυξα στη σειρά των άρθρων μου «Για τις εκλογές». Το γεγονός αυτό οδήγησε το ΚΑΠ εκτός της πολιτικής σκηνής. Εξ άλλου το γεγονός ότι οι ιδέες μου παραμένουν με τον τρόπο αυτό μετέωρες, με εκθέτει προσωπικά σε χυδαίες επιθέσεις, διαδόσεις, στημένα γκάλοπ αλλά και απόπειρες ενάντια στη σωματική μου ακεραιότητα. Αυτό με οδηγεί σε σκέψεις για το ίδιο το μέλλον της Σπίθας. Γιατί σε περίπτωση που αυτή η φωνή μου δεν βρει απήχηση στις γραμμές μας και στο ΠΟ.ΣΥ., θα φορτωθώ μόνος μου την οργή των εξουσιαστών, που επειδή είναι υποχρεωμένοι να βάλουν με το Μνημόνιο II. το μαχαίρι πιο βαθειά, θα πολλαπλασιαστεί το μένος τους εναντίον μου και δεν θα αρκεστούν να με χτυπήσουν στο αναπνευστικό μου σύστημα όπως έκαναν εσχάτως.

Για μένα βέβαια αυτό είναι το λιγότερο κακό. Το τραγικό είναι να βρεθώ και πάλι μόνος ύστερα από τόσες και τόσες προσπάθειες, μόνο και μόνο γιατί στις γραμμές μας παραμένουν λίγες -ελάχιστες- δυνάμεις ξένες προς την ιδεολογία και τη νοοτροπία του Σπιθιστή και της Σπιθίστριας.

Στην αντίθετη περίπτωση όμως που οι σκέψεις και προτάσεις μου συναντήσουν γόνιμο έδαφος, η οργή της εξουσίας θα συμπεριλάβει και την Σπίθα, Και όχι μόνο η οργή της εξουσίας αλλά και τα φαρμακερά βέλη όλων αυτών που παριστάνουν τους φίλους του λαού μας, ενώ στην πραγματικότητα έχουν γίνει από καιρό ουσιαστικά στηρίγματα της Εξουσίας, καθώς διαιρούν και αποπροσανατολίζουν τον Λαό.

Είμαστε μόνοι και το γεγονός αυτό με οδηγεί σε νέες σκέψεις και προβληματισμούς για τη δομή, τις λειτουργίες, τις εσωτερικές σχέσεις και το περιεχόμενο και τη μορφή των δράσεων καθώς μπαίνουμε σε νέα εποχή.

Αναθεωρώ και την άποψη που είχα μετά το Συνέδριο για τον δικό μου ρόλο. Όλα αυτά θα συζητηθούν άμεσα. Μπορεί να μην αναπνέω ομαλά, όμως εξακολουθώ να έχω ανέπαφη την σκέψη μου και ακόμα περισσότερο δυναμωμένη τη θέληση μου. Ευτυχώς που υπάρχουν πλάι μου αγωνιστές όπως ο Γιώργος Κασιμάτης, που θα πρέπει να είναι υπόδειγμα για όλες και για όλους. Γι' αυτό και κλείνω τη σειρά αυτών των άρθρων με το σημείωμα του που έλαβα για τα άρθρα αυτά.


-------------------------------------------------------------
Αγαπητέ Μίκη,
Σε συγχαίρω από την καρδιά μου για την αντρίκεια στάση που τήρησες απέναντι στις δελεαστικές προτάσεις και στις δόλιες διαδόσεις για συμμετοχή σου στις εκλογικές διαδικασίες. Οι διαψεύσεις σου και η απάντησή σου ήταν μια γνήσια πατριωτική και μια πραγματική αντιστασιακή στάση. Στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα ο Ελληνικός Λαός, οι εκλογές είναι μια λάσπη. Όσοι θέλουν να μπουν σ' αυτή τη λάσπη ή είναι σκουλήκια ή θα μεταβληθούν σε σκουλήκια της λάσπης. Η Ελλάδα σήμερα χρειάζεται μόνο αντίσταση. Χρειάζεται μια πανεθνική αντίσταση του Ελληνικού Λαού, όπως αυτήν που δύο φορές διακήρυξες: την 1η Δεκεμβρίου 2010 με την ίδρυση του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών και την 1η Φεβρουαρίου 2012 με την ίδρυση του Ε.ΛΑ.Δ.Α. Μια αντίσταση όλων των Ελλήνων, χωρίς κομματικές εξαρτήσεις. Μόνο μια τέτοια αντίσταση, μόνο μια τέτοια στάση, όπως η δική σου, μπορούν να γεννήσουν την πολιτική σκέψη και ηγεσία που θα μπορεί να κερδίσει δημοκρατικά την εμπιστοσύνη του Ελληνικού Λαού και να φοβίσει πραγματικά τους εχθρούς του. Μίκη, κράτα καλά στην κορυφή της αντίστασης και μόνο της αντίστασης!

Γιώργος Κασιμάτης
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Αθήνα, 7.4.2012,
Μίκης Θεοδωράκης

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ (στ) - Μίκης Θεοδωράκης


Το κείμενο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου με τον τίτλο «Ζητείται Ηγέτης» που διάβασα πρόσφατα στην Ιστοσελίδα του ΚΑΠ, μου έδωσε την αφορμή για μια σειρά σκέψεις:

Το ερώτημα είναι αν ο Ηγέτης γεννά την Ιδεολογία ή η Ιδεολογία γεννά τον Ηγέτη. Πάντως το βέβαιο είναι ότι Ηγέτης (με την ιστορική σημασία της λέξης) χωρίς Ιδεολογία δεν μπορεί να υπάρξει, όπως και Ιδεολογία χωρίς Ηγέτη κινδυνεύει να μείνει στα χαρτιά.

Προσωπικά θεώρησα ότι σήμερα στη χώρα μας η Ιδεολογία που θα μας βοηθήσει να σπάσουμε τα δεσμά και να προσφέρουμε στο Λαό και τη χώρα μας το ιδεολογικό όργανο που θα τον εξοπλίσει και θα τον βοηθήσει για να κατακτήσουμε την Ελευθερία και την Ανεξαρτησία μας είναι αυτή που ανέπτυξα στα κείμενα-ομιλίες μου που περιέχονται στο βιβλίο μου «Σπίθα-Για μια Ελλάδα Ανεξάρτητη και δυνατή». Πιστεύω ότι είναι η πρώτη φορά που η Αριστερά θέτει στη χώρα μας ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα Εξουσίας προσαρμοσμένο στις ειδικές διεθνείς και εσωτερικές συνθήκες και συσχετισμούς δυνάμεων. Με μια λέξη θα το έλεγα «Ιδεολογία της Ρήξης».

Κι αυτό γιατί θεωρώ ότι το «κουβάρι» με το οποίο τύλιξαν τον λαό μας (σαν την αράχνη) από το 1944 έως σήμερα έχει φτάσει στα όριά του. Δηλαδή δεν ξεμπλέκεται με κανένα άλλο τρόπο παρά με το
σπαθί, όπως έκανε ο Μέγας Αλέξανδρος με τον Γόρδιο Δεσμό. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια που κανείς δεν θέλει ούτε να την ακούσει και ούτε ακόμα περισσότερο να την παραδεχθεί και να προσπαθήσει να την κάνει πράξη.

Κι αυτή η αλήθεια έλαμψε όπως φαίνεται μόνο για μια στιγμή σαν αστραπή, όταν πρωτοειπώθηκε την 1η του Δεκέμβρη του 2010. Από όσους την κατάλαβαν, κάποιοι φοβήθηκαν και λάκισαν. Όμως ως φαίνεται, μείνανε αρκετοί στις γραμμές της Σπίθας που θεώρησαν ότι ακούν σε μια νέα εκδοχή τα γνωστά τους δήθεν επαναστατικά συνθήματα. Συνθήματα όπως τόσα και τόσα άλλα που ως τώρα λέγονται για να μη γίνονται και που απλώς χρησιμεύουν σαν άλλοθι που θεραπεύουν ταλαιπωρημένες συνειδήσεις.

Όπως είπαμε, το «κουβάρι» που μας έχει τυλίξει μέχρι ασφυξίας δεν ξετυλίγεται. Όπως δεν ξετυλίγεται από τη μύγα που έπεσε στα δίχτυα της αράχνης.

Όμως υπάρχουν ακόμα κάποιοι όπως κι εγώ, που πιστεύουν ότι ο Λαός δεν είναι μύγα και ότι διαθέτει πολλαπλάσια δύναμη από την αράχνη, φτάνει να το πιστέψει, να το δει και να το πράξει. Δηλαδή να πνίξει την Αράχνη μέσα στα ίδια της τα δίχτυα.

Γι' αυτό πιστεύω ότι η θεωρία «ξετυλίγω το κουβάρι», δηλαδή «πιστεύω ότι οι εκλογές θα μας απαλλάξουν από τα δεσμά» μέσα στον σημερινό συσχετισμό δυνάμεων με διάσπαρτες τις δυνάμεις της Αριστεράς και τις αντιμνημονιακές δυνάμεις, είναι θεωρία αποπροσανατολισμού και το μόνο που κάνει είναι να δώσει επί πλέον χρόνο στις δυνάμεις της εξάρτησης που με όλες τις αντιθέσεις τους παραμένουν ενωμένες, ώστε να μπορέσουν να τυλίξουν το λαό μας ακόμα πιο ασφυκτικά με τα αρπακτικά τους πλοκάμια.

Και φυσικά μια τέτοια θεωρία και πολιτική σβήνει τη Σπίθα και την κάνει στάχτη πάνω στις τόσες και τόσες στάχτες που συσσώρευσαν επάνω στο σώμα του Λαού οι δήθεν φιλικές του δυνάμεις που εδώ και πολύ καιρό έχουν εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια απελευθέρωσης του εργαζόμενου λαού που σήμερα δέχεται τα σκληρότερα χτυπήματα.

Η Σπίθα όπως την εννοώ εγώ, βρίσκεται έξω και ενάντια στην ξένη Εξάρτηση και το ντόπιο Σύστημα Εξουσίας. Καταγγέλλει την αμαξοστοιχία της Εξουσίας που προχωρά πάνω σε ξένες ράγες. Και έχει ως πρωταρχικό σκοπό να τις σπάσει και στη θέση τους να βάλει τις ράγες που θα μας οδηγήσουν στην Εθνική Ανεξαρτησία, την Παλλαϊκή Εξουσία και την Πατριωτική Αναγέννηση.

Και φυσικά θεωρώ ότι αποτελεί ουσιαστικά κοροϊδία το να επιδιώξει κανείς με τις εκλογές να μπει σ' ένα βαγόνι σ' αυτό το τραίνο της απάτης που οι ξένοι το ελέγχουν ολοκληρωτικά.

Επομένως όσοι δεν πιστεύουν σ' αυτή την Ιδεολογία της ρήξης, δεν μπορεί να ανήκουν στην Σπίθα. Άλλωστε υπάρχουν τόσα και τόσα κόμματα και κινήσεις με τις γνωστές ιδεολογίες που ως σήμερα δεν βοήθησαν τον λαό μας να μη φτάσει στο σημείο που τον οδήγησαν οι εχθροί του. Τότε όμως για ποιο λόγο υπάρχουν; Για να δίνουν άλλοθι στην Εξουσία να βάζει το μαχαίρι πιο βαθειά στις σάρκες του Λαού μας;

Ίσως για όλους αυτούς τους λόγους οι πραγματικοί Σπιθιστές και Σπιθίστριες να αναθεωρήσουν την ως τα τώρα τακτική του ΚΑΠ και να ακολουθήσουν άλλες μεθόδους που να μην τους εκθέτουν στην Εξουσία και στα παραρτήματά της. Η κατάσταση θα γίνεται κάθε μέρα και πιο δηλητηριώδης, εκδικητική και αιμοβόρα. Πάρτε τα μέτρα σας.

Γι' αυτό το λόγο είναι άμεση ανάγκη η Σπίθα να αναγεννηθεί μέσα από τις αδυναμίες και τα λάθη της. Αν σκεφτούμε ότι σήμερα μονάχα εμείς έχουμε σαν βασικούς στόχους τη ρήξη με όπλο την ενότητα του Λαού, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό μας κάνει να βρισκόμαστε στο στόχαστρο των κατάμαυρων δυνάμεων. Γι' αυτό το λόγο μας ταλαιπωρούν από την πρώτη στιγμή που ξεκινήσαμε και τώρα που η κατάσταση θα γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη για το Λαό, οι επιθέσεις θα είναι πιο συχνές και πιο ύπουλες.

Γι' αυτό σας λέω «πάρτε τα μέτρα σας» και ο νοών νοείτω...

Η επομένη των εκλογών θα σημάνει την αφύπνιση του πληγωμένου Λαού, που σήμερα μισοκοιμάται με το παραμύθι των εκλογών. «Λες να αλλάξει κάτι;» σκέπτονται κι έτσι πνίγουν την οργή τους.

Όμως τα κουκιά είναι μετρημένα. Το ΠΑΣΟΚ μαζί με τη Ν.Δ., αν τελικά πετύχουν να φτάσουν μαζί τις 151 έδρες και με πρωθυπουργό τον κ. Παπαδήμο, ανανεωμένα από την νωπή εντολή του λαού, θα συνεχίσουν την εφαρμογή του Μνημονίου με νέα ορμή. Κι αλήθεια, ποιος θα τους εμποδίσει; Το ΚΚΕ κλεισμένο στο φρούριό του... Από την άλλη μεριά ο Κουβέλης με το ένα πόδι στην Εξουσία... Κι ανάμεσά τους ο ΣΥΡΙΖΑ οχυρωμένος κι αυτός μέσα σ' ένα κόμμα με έντεκα συνιστώσες. Το πολύ-πολύ να μπουν μαζί του 3-5 βουλευτές αντιμνημονιακοί.

Δηλαδή η Αριστερά από το ΚΚΕ έως τους απομονωμένους αντιμνημονιακούς βουλευτές όχι μονάχα δεν θα έχει συνοχή απέναντι στα συνενωμένα κόμματα του Μνημονίου αλλά επί πλέον θα εξακολουθεί να κατασπαράσσεται κόβοντας τις ίδιες της τις σάρκες. Και σας ρωτώ: Πού θα ακουμπήσει ο προδομένος Λαός; Σε ποιες δυνάμεις; Με ποιες ελπίδες;

Η Σπίθα μόνη της για να ενώσει όλες αυτές τις απογοητευμένες δυνάμεις χρειάζεται χρόνο πολύ κι ακόμα πιο πολλή πίστη, θέληση, υπομονή και επιμονή. Και τη βεβαιότητα ότι το μέλλον του Λαού μας θα έρθει μέσα στο Λαό, από τον ίδιο τον Λαό και όχι μέσα στις κλειστές αίθουσες της Εξουσίας όπως είναι η Βουλή που υπάρχει για ένα και μόνο λόγο: Για να τη χρησιμοποιούν σαν ένα μανδύα της ξένης εξουσίας, που είναι η μόνη που παίρνει αποφάσεις για μας χωρίς εμάς, με πειθήνιο όργανό της το εγχώριο Σύστημα Εξουσίας.

Αθήνα, 5.4.2012
Μίκης Θεοδωράκης

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Εκλογές και Κ.Α.Π. - ΣΠΙΘΑ. (2) του Μανώλη Χατζηδημητρίου

το πρώτο μέρος εδώ >> http://spithakentroathinas.blogspot.com/2012/03/1.html

Εκλογές και Κ.Α.Π. - ΣΠΙΘΑ. (2) του Μανώλη Χατζηδημητρίου


Μα δεν την ξέρεις την λύση ; Εγώ λέω ότι την ξέρεις ΕΛΛΗΝΑ - ΕΛΛΗΝΙΔΑ την λύση αλλά την έχεις θάψει βαθιά μέσα σου.
Γιατί νομίζεις ότι δεν γίνετε . Δεν είναι δυνατόν να γίνει. Απλώς μιά σκέψη είναι που είναι μέν σωστή αλλά μόνο Σκέψη. Άσε που θέλει κόπο και θυσία.
Είναι βλέπεις και αυτή η κατάσταση τόσο αφόρητη που δεν την αντέχεις ούτε ένα λεπτό. Θες να κλείσεις τα μάτια και όταν τα ανοίξεις να βλέπεις τους ανθρώπους να χορεύουν και να τραγουδάνε , όπως παλιά. Και μάλιστα όπως πολύ παλιά που άκουγες τις ιστορίες από τους γονείς σου ή τους παππούδες σου . Και ποιος δεν θα ήθελε να είναι κάπως έτσι;
Τότε που οι Έλληνες ενωμένοι μπρος στον εχθρό νικούσαν και μετά απολάμβαναν τους κόπους τους. Τότε που μάζευαν την σοδειά και κάνανε γλέντι στην πλατεία του χωριού. Τότε που στο γήπεδο του Καραΐσκάκη μετά την χούντα τραγουδάγανε όλοι μαζί με την μουσική του Μίκη την πτώση της. Τότε που ξεχυθήκαμε στις πλατείες για πανηγυρίζαμε για τις νίκες της Εθνικής στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Ρώτησα τότε έναν γέροντα από πότε έχει να δει τόσο κόσμο να χαίρεται και μου είπε : "Από την απελευθέρωση παιδί μου ! " . Κάπως έτσι φαντάζομαι την ώρα που θα διώξουμε την Ξένη ακρίδα.

Ξέρεις ότι το σκηνικό είναι στημένο και ψάχνεις κάποιον να σε σώσει αφού σου έχει γίνει συνήθεια το
να σε σώζει κάποιος άλλος. Ποτέ δεν πίστεψες ότι δεν τον χρειάζεσαι . Πρώτα ήταν ο βασιλιάς !!! μετά ο Γ. Παπανδρέου ( Γέρος ) ύστερα η "επανάσταση !!! " μετά ο Κ. Καραμανλής αργότερα ο Παπατζής ( σου έδωσε και χρήμα τότε αλλά δεν σού πε πόσα φάγανε ούτε και πόσο σε χρέωσε ) μετά ο Μητσοτάκης με την κάθαρση και το Μακεδονικό που θα το ξεχνάγαμε σε 10 χρόνια !,μετά πάλι ο παπατζής με τον Σημίτη που θα μας έσωζε κι αυτός χώνοντάς μας στο Ευρώ μαζί με τον Παπαδήμο και την ΓΚΟΛΝΤ ΜΑΝ ΣΑΞ , πόσο μας χρέωσαν κι αυτοί δεν μας είπαν , πάνε και τα λεφτά των ταμείων που τα έπαιξαν μεταξύ τους και μην τον είδατε τον Παναγή. Μετά ο Κωστάκης με το σεμνά και ταπεινά και το Βατοπέδι, βοήθειά μας, Αυτή ποια η σεμνότητα να κλέβουν με την ευλογία του ράσου, Τι ταπεινότης θεέ μου ! Μετά τον έφαγε ο Αμερικάνος με τον Γιωργάκης με το λεφτά υπάρχουν και αφού βγήκε έβαλε τον Πάγκαλο να μας πει ότι μαζί τα φάγαμε. Μας έφεραν το ΔΝΤ , ΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ και τον Παπαδήμο να μας σώσουν από τον κακό μας εαυτό !!! Ε ρε ξύλο που τους χρειάζεται.
Και οι σωτήρες οι αναπληρωματικοί εκεί στον πάγκο, να ζητάνε από την εξέδρα να πει στον προπονητή να τους βάλει στο τερέν για να γραφτούν στο φύλλο αγώνα και να έχουν να το δείχνουν. Έχοντας την συνείδησή τους καθαρή. Λες και όταν έχεις την συνείδηση καθαρή ο Λαός πονά λιγότερο !

Άρα κάθεσαι και περιμένεις να δεις το νέο σωτήρα. Δεν σου πάει το μυαλό στην λύση που έχεις μέσα σου.

ΑΥΤΟΣ Ο ΣΩΤΗΡΑΣ που είναι; Ποιός τον κρύβει;
ποιός φταίει για όλα αυτά ; Όπως λέει και ο ποιητής :
― Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
― Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
― Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
― Φταίει πρώτα από όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Κανένα στόμα
δεν τό βρε και δεν τό πε ακόμα.

Α! Ξέχασα . Πας από εδώ και από κει για να δεις τι λένε οι όποιοι ''ρήτορες'' βγαίνουν ο ένας μετά τον άλλο σήμερα, με τον μανδύα του αγωνιστή , του ανθρώπου που σου δίνει σημασία , αλλά τελικά καταλήγουν οι περισσότεροι στις ίδιες μεθόδους. Σε βάζουν να τρέχεις από εδώ και από εκεί και όταν προκηρυχθούν εκλογές σου λένε : " ψήφισέ τώρα εμένα για να αποκτήσεις δύναμη μέσα στην βουλή για να μην τρέχεις και κουράζεσαι, είναι δύσκολα να κάνεις αγώνα δεν το βλέπεις στην πράξη ;" Κλασσικό παράδειγμα ένα σκέλος , γιατί έφυγαν κάποιοι που κατάλαβαν, του λεγόμενου κινήματος " Δέν Πληρώνω " όπου όπως έμαθα θέλει να κατέβει στις εκλογές.

Τι να πρωτοπιστέψεις ; Δεν έχεις και άδικο.
ΕΦΙΆΛΤΗ ΖΩ ΞΥΠΝΉΣΤΕ ΜΕ . Και κανένας δεν σε ξυπνά γιατί είσαι ξύπνιος.
Και αφού είσαι ξύπνιος φέρσου και σαν ΞΥΠΝΙΟΣ.

Για να σπάσεις την ρίζα του κακού χρειάζεται πρώτα να την βρεις αγαπητέ - ή μου.
Αυτό σημαίνει ριζοσπαστική λύση.
Ξέρεις πόσοι ξεκίνησαν με αυτό τον σκοπό και βρέθηκαν τελικά μπλεγμένοι με την ρίζα; Γιατί θέλει να κλείσεις τα αφτιά στις σειρήνες που σου λένε : " άστους τους άλλους εσύ είσαι ικανός, ποιος θα σου πει μπράβο ; Κανένας. Στο τέλος και ξύλο θα φας από αυτούς που ωφελήθηκαν από την προσπάθειά σου. "

Ποια είναι τελικά αυτή η ρίζα του κακού. Μα η Ξένη εξάρτηση και ο επιστημονικός ποιά τρόπος που δρα αυτή και εκμεταλλεύεται τα κατώτερα ένστικτα των ανθρώπων ώστε να υπερισχύει, η Επίθεση που έχει κάνει στην ιστορία μας στις επιστήμες στον πολιτισμό μας, στη υποκουλτούρα που την μοιράζει απλόχερα , στους ήχους που ακούς, στα χρώματα που βλέπεις , στο νερό που πίνεις, στο φαγητό που τρως, στους μετανάστες που σου φορτώνει και δεν ξέρεις τι να κάνεις κι έτσι σε απασχολεί για να σου τα πάρει όλα, στην ανεργία που σε εξαθλιώνει και που "φυλάει τα έρμα" εξαθλιώνοντας και αυτόν που έχει προς το παρόν μία εργασία ή και δύο ή και τρεις για να τα φέρει βόλτα κ.λπ.
Γιατί χρόνια τώρα σε υποδουλώνει από τα μέσα φτιάχνοντάς σου ένα κόσμο που εσύ θα επιθυμείς χωρίς δεύτερη σκέψη αλλά που τελικά σε συνηθίζει να λειτουργείς ΑΤΟΜΙΚΑ χωρίς να σκέπτεσαι ότι θα γυρίσει αυτό μπούμερανγκ σε σένα και στα παιδιά σου και σε όλους γύρω σου.
Ο Ατομάνθρωπος εύκολα γίνεται Μαζάνθρωπος και ως μάζα τον κουμαντάρουμε καλύτερα.

Είναι παντοδύναμη η Ξένη εξάρτηση και εξουσία ; Αν το πιστέψεις είναι. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει δύναμη. Όμως την παντοδυναμία της την αντλεί από εσένα, εμένα, αυτόν, αυτήν κ.λπ.
Αν εμείς μείνουμε ο καθένας μόνος του τότε είμαστε σαν το ποντίκι μπροστά στο λιοντάρι.
Αν όμως ενωθούμε γινόμαστε βουβάλια που αγέλες ολόκληρες λιονταριών το σκέπτονται πολύ να τους επιτεθούν . Άντε να φάνε όποιο παραστρατίσει και αποκοπεί από το σύνολο. Και τα βουβάλια στηρίζονται σε έναν και μοναδικό νόμο. ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ. Χωρίς τσομπάνη και χωρίς τσομπανόσκυλα.
Και μην μου πει κανένας ότι θέλω να είναι ζώο.

Θα μου πεις είναι εύκολο αυτό ; Να ενωθούμε δηλαδή.
Γιατί είναι εύκολο να βρεις σωτήρα ; ή είναι εύκολο να πας με μια ποδοσφαιρική ομάδα που έφτιαξες πριν από μέρες και μαζευτήκατε από τις αλάνες χωρίς παπούτσια , κάλτσες ούτε καν δερμάτινη μπάλα κλπ. να τα βάλεις με την ΡΕΑΛ ;
Ή είναι εύκολο αυτό που κάνεις; Δηλαδή τίποτα ( όχι όλοι ) και περιμένεις με μαθηματική ακρίβεια τον θάνατό σου πιστεύοντας ότι εσύ θα γλιτώσεις. Το ποιο δύσκολο και το ποιο χαζό είναι αυτό αφού όπως είπα και ποιο πάνω είσαι ένα μικρό ποντίκι μπρος στα κοφτερά δόντια του λιονταριού. Σε αφήνει κάθε μέρα να τρως το λίγο τυράκι που του ζητάς να σου δώσει και αυτό σου δίνει όλο και λιγότερο. Αν πας να του ζητήσεις παραπάνω τότε σου δείχνει τα νύχια του και εσύ προτιμάς να πας σπίτι. Αφού μόνος σου θα είσαι πάντα ένα μικρό ποντίκι.

Αν όμως δεις μέσα σου και ανακαλύψεις ότι η καρδιά σου είναι κι εσένα λιονταριού ,Γιατί είσαι ΈΛΛΗΝΑΣ - ΝΊΔΑ. τότε το πράγμα αλλάζει. Φτιάξε την Ελλάδα που έχεις μέσα σου. Που σου έδωσαν οι πρόγονοί σου . Αυτοί που θυσίασαν την ζωή τους για σένα. Όλοι αυτοί που έζησαν μέσα στα κελιά δίνοντας χρόνο από την ζωή τους και αντοχή από το κορμί τους για σένα, για μένα, για όλους. για να είμαστε ελεύθεροι και να χαιρόμαστε τους κόπους της δουλειάς μας, τις χαρές της ζωής για μια Ελλάδα που να ανήκει στην Ελλάδα και μόνο στην Ελλάδα. Αποφάσισε να θυσιάσεις, να κοπιάσεις , να αποκτήσεις οίστρο σε μιά και μόνο ιδέα. την ΕΛΛΑΔΑ

Ο Μίκης είπε τις προάλλες : "Θα έπρεπε να σας είχαμε κάνει (σε όλη την Κυβέρνηση) μήνυση για απόπειρα δολοφονίας, όμως προσωπικά δεν καταδέχομαι να έχω καμιά σχέση μαζί σας, ούτε του κατηγόρου. Και ξέρετε γιατί; Γιατί εγώ έμαθα να πιστεύω και να υπερασπίζομαι ακόμα και με τη ζωή μου την Εθνική μας Ανεξαρτησία, που εσείς την πουλήσατε στους ξένους για μια χούφτα αργύρια.

Δε υπάρχει καλύτερη απάντηση στους προδότες του λαού , της πατρίδας μας και στην ξένη εξάρτηση που τους έχει για εργαλείο της.

Πόσοι δεν θέλουμε να πράξουμε όπως ο Μίκης; Που αγνόησε την ηλικία του , τα προβλήματα υγείας και τις απειλές που δέχεται κάθε μέρα και πήγε εκεί. Πρώτος στην μάχη και έφαγε κιλά τα δακρυγόνα και δεν έφευγε γιατί είχε αποφασίσει ότι η ζωή του είναι λίγη μπρος την λευτεριά της Πατρίδας.

Πόσοι μπορούμε να του μοιάσουμε άραγε ;

Δέν σου κάνει ο Μίκης ε ; Είναι μεγάλος;
Πράγματι. Είναι πολύ μεγάλος για αυτό τον κρύβουν. Δεν σου κάνει εντύπωση αυτό; ΣΠΙΘΑ ακούς αλλά δεν σου την δείχνουν ούτε για ένα λεπτό τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης. ΓΙΑΤΊ ΆΡΑΓΕ ;
Μήπως γιατί η σπίθα λέει την λύση που σκέφτεσαι κι εσύ και όλοι σε αυτόν τον τόπο ; Και από τότε που γεννήθηκε προσπαθεί σχεδόν μόνη αυτή να ενώσει όλες τις Πατριωτικές δυνάμεις αυτού του τόπου σε μία και μόνη οργάνωση - μέτωπο που θα πάρει χαρακτήρα μιάς νέας ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ με πρόγραμμα , όραμα , για την ΕΛΛΑΔΑ που μας αξίζει, εμάς και των παιδιών μας και των παιδιών των παιδιών μας. Που θα μάθουμε ξανά πως να την χτίσουμε καθαρίζοντας την κόπρο του Αυγείου και να την φυλάμε και να την εξελίσσουμε. Ξεκινώντας από το ίδιο το σύνταγμα και προχωρώντας σε θεσμούς που θα μετέχουν όλοι χωρίς στεγανά και οικογενιοκρατίες. Το ότι δεν θέλουν οι λεγόμενοι αντιμνημονιακοί να μετάσχουν σε αυτό δείχνει ότι ο αγώνας τους ξεκινά και σταματά στο όνομα του μνημονίου. Είναι και της μόδας βλέπεις το να είσαι αντιμνημονιακός. Ακόμα και οι προδότες, αντιμνημονιακά θέλουν να τους λογαριάζεις αφού σου λένε ότι λυπούνται πολύ και με πόνο καρδιάς σε στέλνουν στο εκτελεστικό απόσπασμα !

Ποια είναι λοιπόν η λύση ;
Η λύση είμαι εγώ, εσύ. αυτός. αυτή και αυτοί. ΟΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ .
Η λύση είμαστε εμείς οι Ανεξάρτητοι ( μας το έκλεψαν κι αυτό το όνομα και το χρησιμοποιούν για τις εκλογές. Για να δείτε που μπορούν να φτάσουν και τι δύναμη τελικά έχουμε ) Είμαστε παντού και είμαστε πολλοί. Θα μας βρουν μπροστά τους όταν θα έρθει η ώρα και μέσα από τα "ελευθεροχώρια" που στήσαμε και στήνουμε παντού δεν θα μπορούν να μας αντιμετωπίσουν. Γιατί για να πάρω και τα λόγια του Μίκη : " Οι πραγματικοί αγωνιστές ξεχωρίζουν από τη χαλύβδινη θέλησή τους να παλεύουν στη σκιά και μέσα στις πιο σκληρές συνθήκες χτίζοντας καθημερινά λιθαράκι-λιθαράκι το αυριανό τους παντοδύναμο Κάστρο, το Κάστρο του Λαού, που μόνο αυτό μπορεί να τον οδηγήσει σε μάχες νικηφόρες. Σιδερένια θέληση και υπεράνθρωπη υπομονή και επιμονή είναι τα υλικά των γνήσιων λαϊκών αγωνιστών." Και αγωνιστές ξεπετιόνται κάθε μέρα .
Απεγκλωβισμένοι από παλιές πρακτικές και νοοτροπίες με κομματική λογική και στεγανά που εγκλωβίζουν την ελεύθερη σκέψη και προσωπικότητα. Κι αν πιστεύει κανείς ότι δεν είναι έτσι ας μπει στην παρέα μας και να μας βοηθήσει να το αλλάξουμε. Δεν αποκλείσαμε ποτέ κανένα εκτός από τους φασίστες τους κρυφοχουντικούς και τους νεοναζί. Φυσικά και όλους εκείνους που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο οδήγησαν την Πατρίδα μας στο σημερινό της κατάντημα και τον λαό στην όποιας μορφής εξαθλίωση του.
Η λύση είναι ο αγώνας μέχρι θανάτου.
Κι εμείς είμαστε εδώ. ΠΡΙΝ . ΤΏΡΑ . ΜΕΤΑ και για ΠΑΝΤΑ.

Η ΣΠΙΘΑ δεν φτιάχτηκε για τις όποιες εκλογές θα κάνει το εξαρτημένο σύστημα εξουσίας. Αυτό το κάνουν οι συστημικοί και όσο και να θέλουν να είναι ανεξάρτητοι τόσο εξαρτημένοι θα γίνουν.
ΕΔΏ είστε και ΕΔΩ θα είμαι. όσο θα είμαι και δεν με "εξαφανίσουν" Δεν φοβάμαι όμως.
Η Σπίθα φτιάχτηκε για να οδηγήσει τον λαό στις πραγματικές εκλογές. Που η απλή αναλογική , η Άμεση Δημοκρατία, η ανακλητότητα, η προστασία του λαού στο να εκφράζεται ελεύθερα και χωρίς το όποιο μαχαίρι στον λαιμό δεν θα είναι το ζητούμενο αλλά το αυτονόητο.

Η ΣΠΙΘΑ ΕΣΑΙ ΕΣΥ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ



Ευχαριστώ για τον χρόνο που διαθέσατε στην τοποθέτησή μου αυτή.

31 - 3 - 2012

Μανώλης Χατζηδημητρίου

Σπιθίτης, Μέλος του πολιτικού συμβουλίου του ΚΑΠ - ΣΠΙΘΑ

email : zeusspitha@gmail.com


Υ.Γ.